آسيب شناسي رفتار و باورهاي عمومي در خصوص زلزله؛ مطالعه موردي: شهر بابل

اين پژوهش به‌منظور بررسي و ارزيابي ميزان آگاهي مردم شهر بابل از لرزه‌خيزي منطقه و آمادگي آنان براي مقابله با اين وضعيت صورت گرفته است. بدين‌منظور و براي دستيابي به ميزان آگاهي مردم از زلزله‌خيز بودن منطقه، نيازهاي ضروري آنان، رفتارهاي آنان هنگام وقوع زلزله، آمادگي در برابر آن و متداول‌ترين روش آموزشي دريافت و انتقال مفاهيم مربوط به زلزله و موارد مشابه پرسش‌نامه‌اي در ميان مردم شهر توزيع شد. تعداد 426 پرسش‌نامه‌ به روش تصادفي ساده و با سوال از افراد بالاي هجده سال در ميدان‌ها، چهارراه‌ها، دانشگاه‌ها، اداره‌ها و بيمارستان‌هاي شهر (در وقت ملاقات) تكميل گرديد. سپس، پاسخ‌هاي دريافتي با استفاده از نرم‌افزار تحليل آماري اس‌پي‌اس‌اس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده، 62 درصد پرسش شوندگان، مطالب آموزشي پيرامون زلزله دريافت كرده‌اند ولي 70 درصد از آنها و همچنين 81 درصد از پرسش شوندگان گروه سني 18-25 سال، بابل را شهري زلزله‌خيز نمي‌دانند و يا اطلاعي از زلزله‌خيز بودن آن ندارند. يكي از دلايل چنين ديدگاهي در نظر مردم بابل در تصور غلط آنان از معناي زلزله‌خيزي ريشه دارد. آنها منظور خود از زلزله‌خيز بودن شهر را، در چندين بار تجربه كردن زلزله در سال و يا رخداد زلزله در اين شهر بيان مي‌كردند. در نتيجه، آموزش مطالب مربوط به زلزله به همراه آگاهي‌بخشي نسبت به وضعيت لرزه‌خيزي شهر بايد به‌منزله اولويت در نظر گرفته شود.