ارزيابي مشخصات ديناميكي ساختمان ها در مقايسه تحليل عددي و روش تجربي نسبت طيفي H/V ميكروترمورها

فركانس طبيعي پارامتري است كه نقش كليدي در طراحي ديناميكي سازه ها و ارزيابي آسيب پذيري ساختمان ها دارد. در استانداردهاي زلزله براي تخمين فركانس طبيعي از روش هاي تحليلي و روابط تجربي استفاده شده است، ولي با توجه به تاثير عوامل مختلف مانند شيوه طراحي، مصالح ساختمان، شرايط ساختگاه، اين روابط هنوز از اعتماد كافي برخوردار نيستند. براي تخمين فركانس طبيعي ساختمان مي توان از تحليل عددي سازه و يا روابط تجربي حاصل از تحليل نسبت طيفي ميكروترمورها استفاده كرد. تحقيق حاضر به بررسي عوامل موثر بر تغيير فركانس طبيعي سازه مانند عمر سازه و مسايل اجرايي پرداخته است. بدين‌منظور از دو روش تجربي و عددي استفاده شد. در ابتدا مقادير فركانس طبيعي حاصل از محاسبه نسبت طيفي H/V ميكروترمور مربوط به 12 ساختمان شامل 6 ساختمان نوساز و 6 ساختمان قديمي در شهر شيراز تخمين زده شد و از دو روش تحليلي و تجربي روابط همبستگي ميان فركانس تشديد با طبقات تخمين زده شد. نتايج نشان مي دهد كه از داده هاي ميكروترمور مي توان براي تحليل پاسخ لرزه اي ساختمان ها استفاده كرد. به‌علاوه نتايج محاسبات سازه به روش تحليل عددي در مقايسه با تحليل هاي نسبت طيفي H/V به دليل اعمال ضرايب ايمني در استانداردها محافظه كارانه است. همچنين تغييرات فركانس ساختمان با افزايش طبقات به‌صورت توابع تواني و يا دو جمله اي كاهشي است. عمر سازه و تغيير ضوابط آيين‌نامه‌اي تغييرات حدود 40 الي 50 درصدي را در مقدار فركانس ايجاد مي كند.