توارث‌پذيري نسبي مقاومت به بيماري لكه قهوه‌اي جو

Study of Inheritance Partial Resistance to Spot Blotch Disease in Barley

بيماري لكه­ قهوه­ اي جو با عامل قارچي Cochliobolus sativus از مهم­ترين بيماري­هاي جو است كه سبب كاهش شديد عملكرد مي­شود. براي بررسي مكانيسم توارث مقاومت به بيماري، تلاقي داي­ آلل يكطرفه بين هفت ژنوتيپ جو انجام شد. والدين و F1 حاصل از تلاقي­ ها در قالب طرح بلوك­هاي كامل تصادفي با سه تكرار كشت شدند. با بروز اولين علائم بيماري صفت شدت بيماري يادداشت­ برداري و سپس 1AUDPC محاسبه گرديد. مؤلفه ­هاي 2(D) و 3(H) نشان دادند هر دو اثر افزايشي و غالبيت در كنترل صفات مؤثرند. آلل­ هاي غالب منجر به كاهش صفت شدت بيماري و سبب افزايش مقاومت به بيماري لكه­ قهوه ­اي شد. ژنوتيپ ­هاي 110/67، 352/283 و صحرا اثرات GCA منفي دارند و مي­ توان از اين ژنوتيپ­ ها به ­عنوان والدين اميدبخش در برنامه ­هاي به ­نژادي جهت افزايش مقاومت به اين بيماري بهره برد.

Spot blotch disease of barley caused by Cochliobolus sativus, is an important barley disease which causes extensive grain yield losses. In order to understand the inheritance of resistance to the disease, an experiment was conducted using seven barley genotypes in partial diallel crosses. Parents and F1 crosses were planted in a randomized complete block design (RCBD) with three replicates. The severity of disease was recorded as the first signs of disease and then AUDPC was calculated. D and H components showed that both additive and dominance effects are effective in controlling the traits. Dominant alleles led to a reduction in the severity of disease and increased resistance to spot blotch disease. 67/110 and sahra genotypes have negative GCA and can take advantage of them as promising parents in breeding programs for resistance to the disease.