عنوان مقاله :
ارائه مدل مديريت توان بخشي فيزيكي معلولان، سالمندان و مصدومين در شرايط اضطراري (زلزله)
عنوان به زبان ديگر :
(A Physical Rehabilitation Model for Disabled, Elderly and Injured in Emergency Situations (earthquake
پديد آورندگان :
لشني، فرانك دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده مهندسي عمران، آب و محيط زيست، تهران، ايران , حسني، نعمت دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده مهندسي عمران، آب و محيط زيست، تهران، ايران , صفاري، حميد دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده مهندسي عمران، آب و محيط زيست، تهران، ايران
كليدواژه :
زلزله , معلولين , سالمندان , مصدومين , توانبخشي اضطراري
چكيده فارسي :
هدف : به هنگام بروز حادثه يا بلاياي طبيعي، بخش عمده آسيب متوجه كم توانان شامل كودكان، سالخوردگان و معلولان است. معلولان به دلايلي مورد كم توجهي قرار گرفته اند. در هر يك از مراحل چرخه مديريت بحران اين كم توجهي مشهود است. اين مشكل در شرايط اضطراري برجسته تر است و اغلب نياز به خدمات توان بخشي در شرايط اضطراري بويژه 72 ساعت طلايي بعد از زلزله، به فراموشي سپرده مي شود.
روش: در اين پژوهش بعد از مروري اجمالي بر پيشنه موضوع با روش كتابخانه اي، اصول و مباني نظري ارائه شده است. سپس با روش نظرسنجي از صاحب نظران، تدوين و تحليل نظرات صاحب نظران مورد بحث قرار گرفته و براساس كليت مطالب مورد بحث، مدلي ساده و كاربردي براي توان بخشي فيزيكي معلولان، سالمندان و مصدومين در شرايط اضطراري بعد از زلزله پيشنهاد شده است.
يافتهها: اهم يافته هاي تحليل پرسشنامه ها عبارتند از: حوادث ترافيكي اصلي ترين عامل معلوليت؛ معلوليت حركتي به عنوان مبناي مدل مديريت توان بخشي ، موقعيت يابي، روش هاي نوين هشدار و ارتباط، تيم هاي سيار توان بخشي محله با سرتيمي متخصصين طب فيزيكي و توان بخشي ، ضرورت حضور تيم توان بخشي از 72 ساعت اول پس از زلزله، آموزش امداد گران با تمركز بر پيشگيري از ايجاد معلوليت در مصدومين زلزله، از اهم يافته هاي نظرات صاحب نظران است.
نتيجه گيري : ارائه مدلي جامع و كاربردي، اصلي ترين نتيجه اين پژوهش است. در اين مدل اقداماتي كه در مراحل مختلف چرخه مديريت بحران به ويژه در شرايط اضطراري بايد صورت پذيرد تا آسيب هاي وارد به معلولين و مصدومين در زلزله ها كاهش يابد، وارد شده است.
چكيده لاتين :
Objective and Backgrounds: Children, elderly and people with disabilities are mainly affected by damages in any accident or natural disasters. The people with disabilities are neglected in every phase of crisis management evidently. This negligence is more significant in emergencies, specially the need for rehabilitation of these people during 72 hours after earthquake.
Method: In this paper, theoretical principals are present following studying the relevant library sources. Then, questionnaires based on experts’ point of views analyzed; a basic and practical model for rehabilitation of people with disabilities, elderly and injured in emergency after earthquake, based on discussed issues, was proposed.
Findings: According to the analyzed questionnaires, the most important findings are as follow: traffic collisions are main cause of disabilities, physical disability is a basis for rehabilitation management model, positioning, new methods of warning and communication, mobile local rehabilitation teams leading by Physical medicine and rehabilitation specialists, the necessity of presence of the rehabilitation team during 72 hours after earthquake, training the first responders focused on preventing disabilities in earthquake injured.
Conclusion: The main result of this paper is presenting a comprehensive and practical model which involves necessary actions during different phases of crisis management especially in emergencies in order to reduce the injuries to people with disabilities and injured in earthquake.
عنوان نشريه :
دانش پيشگيري و مديريت بحران