مقايسه ميراگرهاي ويسكوز و هيسترزيس در كاهش آسيب پذيري لرزه اي ساختمان هاي فولادي بر اساس تقسيم اسكلت ساختمان به دو بخش داخلي و خارجي داراي اندركنش ديناميكي

براي جلوگيري از پيامدهاي نامطلوب ناشي از طراحي بر اساس آيين‌نامه‌هاي متداول از جمله آوارگي هزاران نفر و لزوم تخريب و بازسازي ساختمان، طراحي سازه به‌صورت تعميرپذير با كمك جاذب‌هاي انرژي مورد توجه قرار گرفته است و در اين راستا اخيرا توسط نويسندگان مقاله تقسيم سازه ساختمان به دو بخش داخلي و خارجي با پريودهاي مختلف و استفاده از ميراگرهاي هيسترزيس با مشخصات مناسب بين آن دو بخش به‌منظور استهلاك انرژي مورد بررسي قرار گرفته است. در پژوهش حاضر براي استهلاك انرژي از ميراگرهاي ويسكوز بين دو بخش سازه استفاده شده و مكان و ضريب ميرايي مناسب ميراگرها تعيين و پاسخ‌هاي سازه با نتايج حاصل از به‌كارگيري ميراگرهاي هيسترزيس با سختي، مقاومت و قابليت جذب انرژي مناسب مقايسه شده است. براي اين منظور ابتدا با تقسيم يك ساختمان 5 طبقه به دو بخش و استفاده از مستهلك‌كننده‌هاي ويسكوز در تراز بام ضمن تشكيل معادلات حركت و كدنويسي در محيط برنامه MATLAB به تعيين ضريب ميرايي مناسب ميراگر ويسكوز پرداخته شد و نتايج نشان داد كه با انتخاب مقادير مناسب براي اين كميت مي‌توان باعث جذب انرژي بالا و كاهش قابل ملاحظه دريفت طبقات ساختمان گرديد. سپس سه ساختمان فولادي مهاربندي شده 5، 8 و 11 طبقه به كمك نرم‌افزار ETABS طراحي و به دو بخش داخلي و خارجي تقسيم و در نرم‌افزار PERFORM-3D مدل شد و در آنها از ميراگر ويسكوز با ضريب ميرايي مناسب حاصل از نرم‌افزار MATLAB استفاده گرديد. از مقايسه عملكرد ميراگر ويسكوز با ضريب ميرايي مناسب و ميراگر هيسترزيس، با سختي و مقاومت مناسب، مشخص شد در حالتي كه از ميراگرهاي ويسكوز با ضريب ميرايي مناسب استفاده شود ماكزيمم دريفت طبقه در سازه خارجي تقريبا 35 درصد و در سازه داخلي تقريبا 50 درصد نسبت به سازه يكپارچه كاهش مي يابد. اين در حالي است كه اگر از ميراگر هيسترزيس با سختي و مقاومت مناسب استفاده شود ماكزيمم دريفت طبقه نسبت به سازه يكپارچه، در سازه خارجي تقريبا 20 درصد و در سازه داخلي تقريبا 65 درصد كاهش مي‌يابد