پديد آورندگان :
نوري، مريم م دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه علوم باغباني , طلبي آذر، عليرضا دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه علوم باغباني , صيدي، مهدي دانشگاه ايلام - دانشكده كشاورزي - گروه علوم باغباتي , پناهنده، جابر دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه علوم باغباني , زارع حقي، داوود دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه خاك شناسي , رسولي آذر، سيامك دانشگاه ايلام - دانشكده كشاورزي - گروه علوم باغباتي
كليدواژه :
گوجه فرنگي , قابليت تركيب‌پذيري , تنش خشكي , اثرات ژن
چكيده فارسي :
دوازده سينگل كراس (F1) حاصل از تلاقي 3 لاين تجاري و 4 تستر گوجه فرنگي از نظر واكنش به تنش كم آبي و ارزيابي قابليت تركيب پذيري به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار و سه سطح تنش (FC، FC%60 و FC %40) در گلخانه و مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه ايلام درطي سال هاي 93-95 مورد ارزيابي قرار گرفتند. لاين هاي مورد استفاده شامل: L2:Kingstone، L3:Petoearly، L1:Bitstoik و تسترها شامل (S. pimpinellifolium)T1:LA1607،T3:LA2080 (S. lycopersicum var. cerasiforme) ،T4:LA1579 (S. pimpinellifolium) و (S.(pimpinellifolium)T2:LA2656 بودند. بر اساس نتايج تجزيه واريانس داده‌ها، اثر تلاقي ها، تسترها، لاين×تستر و همين طور ميانگين مربعات والدين در مقابل تلاقي در شرايط تنش و بدون تنش براي تمامي صفات معني دار بود كه نشان دهنده تفاوت معني دار GCA والدين و SCA هيبريدها بود. براي عملكرد كل تستر T2 در شرايط بدون تنش و تنش FC%40 و T1 در تنش FC%60 بهترين تركيب پذير عمومي (GCA) بودند. تستر T2 تركيبگر مناسب براي عملكرد بالقوه در شرايط بدون تنش و تنش FC%60 بود. لاين L1 تركيب پذيري عمومي معني دار و مثبت براي عملكرد بالقوه، عملكرد كل و تعداد كل ميوه در شرايط تنش و بدون تنش آبي داشت. هيبريدهاي Petoearly×LA1579 (L3T4) در شرايط بدون تنش و (L1T1)Bitstoik× LA1607 و (L2T4)Kingstone×LA157 در تنش سطح FC %40 و FC%60 بهترين تركيب پذير خصوصي (SCA) براي عملكرد كل بودند. در صفات زراعي مورد مطالعه اثرات قابليت تركيب پذيري عمومي بزرگتر از اثرات قابليت تركيب پذيري خصوصي بود. نسبت واريانسδ2A/ δ2D نشان دهنده كنترل صفات مورد مطالعه با اثرات غير افزايشي ژن بود.
چكيده لاتين :
12 single crosses (F1) achieved by combining four testers and three commercial lines of tomato were evaluated for their response to water deficit stress and the combining ability of yield and some yield components. The layout was split plots according to randomized complete block design with three replications and three irrigation levels (FC, 60%FC and 40%FC). Crossing among lines and testers, seedling production and field evaluation, were conducted in greenhouses and field of Ilam University during 2014-2016. The studied genotypes were L1: Bitstoik, L2: Kingstone, L3: Petoearly, as lines, and T1: LA1607, T2: LA2656, T3: LA2080 and T4: LA1579 as Testers. The studied traits consisted of total yield, potential yield, yield per plant, number of fruits per plant, plant height and days to 50% flowering. The analysis of variance indicated that significant differences existed among, genotypes, parents, parents vs. crosses, crosses, lines, testers and line × tester for all studied traits on both non- stress and water deficit stress, which showed a significant difference between general combining ability (GCA) of parents and specific combining ability (SCA) of hybrids. In general, the parental testers, LA2656 (T2), LA1607 (T1) and Line L1 (Bitstoik) were found to have the highest GCA for total yield and potential yield, and the number of fruits per plant in both conditions. The Petoearly×LA1579 in non- stress, Bitstoik× LA1607 and Kingstone×LA1579 in mild and severe-stresses had the highest SCA for total yield. Analysis of variance for combining ability manifested the predominance of dominance gene action for total yield, yield per plant and potential yield. The general combining ability (GCA) effects were generally found higher than SCA effects in terms of the agronomic traits. As a result, the low ratio of δ2A/ δ2D showed that non-additive effects controlled the studied traits.
