بكارگيري نشانگر مولكولي ISSR در شناسايي لاين هاي متنوع گوجه فرنگي (Solanumlycopersicum) براي دو رگ-گيري

Utilization of ISSR Molecular Markers in Identification of Diverse Tomato (Solanumlycopersicum) Lines for Hybridization

گوجه فرنگي يكي از سبزي هاي خانواده Solanaceae است كه به شيوه هاي مختلفي مصرف مي شود. به نژادي گوجه فرنگي به منظور قدرت دورگه و مقاومت به تحمل پذيري خشكي يك برنامه مهم است كه از سال 1393 در دانشگاه ايلام آغاز شده كه براي اين منظور شناسايي لاين هاي والدي متنوع تر، هدف اصلي به نژادگران بود. در اين پژوهش، به منظور بررسي روابط لاين ها و فاصله ي ژنتيكي آنها و جداسازي بهترين والدين براي دورگ گيري از بين 36 لاين گوجه فرنگي (جمع آوري شده از سراسر دنيا)، از نشانگرهاي مولكولي ISSR استفاده شد. واكنش PCR با استفاده از 11 آغازگر انجام شد كه الگوي مناسب و قابل امتيازدهي براي 36 ژنوتيپ مورد مطالعه توليد كردند. در مجموع تعداد 89 آلل بر روي ژل آگاروز مشخص شد. تعداد كل آلل ها براي هر آغازگر از هفت تا 10عدد متغير بود. بيشترين و كمترين ميزان چندشكلي به ترتيب مربوط به نشانگرISSR17 با90 درصد و نشانگر LBMB Bبا ميزان71 درصد بود. همچنين حداكثر و حداقلPIC به ترتيب 0/45 (LBMB C, LBMB D, HB12) و 0/38(ISSR17) محاسبه شد. بيشترين شاخص نشانگر(MI)با مقادير 3/8 (LBMBA) و 3/51 (آغازگرهاي 809) بود كه قدرت تفكيك بالاتر اين آغازگرها در مقايسه با سايرآغازگرها را نشان داد. ميانگين اين شاخص نيزسهمحاسبه گرديد. دامنه ضريب تشابه ژنتيكي دايس از 0/10 تا 0/96 بود. نتايج اين پژوهش نشان دادند كه ژنوتيپ هاي Solanumpimpinellifolium، S. chilense LA1959و S. chilense LA1972بهترين گزينه ها براي هتروزيس و تلاقي با ارقام محلي ايراني مي باشند.

Tomato is one of vegetables of Solanaceae family that consumes in different ways. Tomato breeding for heterosis and resistance/tolerance to drought is an important program started since 2014 at Ilam University, for which identification of more variable parent lines was the main objective breeders. In the current research, in order to evaluate the relationship between and genetic distance of lines and isolation of the best parents among 36 tomato lines (collected from surround the globe) for hybridization, ISSR molecular markers were used. PCR reactions were performed using 11 primers which produced an appropriate and distinguishable model for the 36 studied genotypes. Totally 89 alleles were identified on agarose gel. Total number of alleles per primer ranged from 7 to 10. The highest and lowest polymorphism recorded for marker ISSR17 with 90 percent and marker LBMB B with 71 percent, respectively. Maximum and minimum of PIC were 0.45 (LBMB C, LBMB D, HB12) and 0.38 (ISSR17). The highest marker index (MI) was 3.8 (LBMB A) and 3.51 (primer 809), indicated a higher resolution of the primers compared to the others. Average of marker index was 3. Dice genetic similarity coefficient ranged from 0.10 to 0.96. Results of the research revealed that genotypes SolanumPimpinellifolium, S. Chilense LA1959 and S. ChilenseLA1972 are the best choices for heterosis breeding and crossing with indigenous Iranian varieties.