مدل‌سازي انرژي ستانده واحدهاي پرورش مرغ گوشتي با استفاده از روش شبكه عصبي مصنوعي (مطالعه موردي: استان مازندران)

صنعت مرغداري به لحاظ تأمين بخش عمده‌اي از نيازهاي غذايي و پروتئيني كشور از اهميت قابل توجهي برخوردار است. در اين تحقيق به بررسي مدل‌سازي مصرف انرژي توليد مرغ گوشتي پرداخته شده است. به اين منظور اطلاعات مورد بررسي از 45 توليدكننده مرغ گوشتي به طور تصادفي در استان مازندران جمع‌آوري گرديد. ابتدا ميزان انرژي مصرفي و شاخص‌هاي انرژي محاسبه و سپس با استفاده از شبكه عصبي مصنوعي به مدل‌سازي انرژي ستانده به عنوان عملكرد پرداخته شده است. نتايج نشان داد كه ميزان كل انرژي نهاده و ستانده در توليد مرغ گوشتي به ترتيب در حدود 79/153 و 45/27 گيگاژول به ازاي 1000 قطعه مرغ مي‌باشد. نهاده سوخت با ميزان 48/61 درصد بيشترين سهم مصرف انرژي در بين نهاده‌هاي توليد مرغ گوشتي را دارد و شاخص نسبت انرژي در توليد اين محصول 18/0 محاسبه شد. نتايج اين مطالعه نشان داد مدل ساخته شده با استفاده از شبكه عصبي مصنوعي با ضريب تشخيص 99/0 و با ساختار 1-12-5 داراي بيشترين دقت و بهترين عملكرد مي‌باشد. بنابراين، اين مدل به عنوان بهترين روش براي برآورد انرژي‌ ستانده بر اساس انرژي‌هاي ورودي در منطقه مورد مطالعه پيشنهاد مي‌گردد. در ارزيابي تاثيرپذيري خروجي از نهاده‌هاي ورودي، سوخت فسيلي بالاترين حساسيت را در بين نهاده‌هاي توليدي از خود نشان داد كه لزوم بازنگري در منابع انرژي را بيش از پيش آشكار مي‌سازد.

اين مقاله فاقد چكيده انگليسي است.