امكان سنجي توسعه پايدار روستايي از طريق توسعه صنايع خلاق: نمونه موردي صنايع دستي روستاهاي منتخب استان اصفهان

The Feasibility Study of Sustainable Rural Development through the Development of Creative Industries: A Case Study of Handicrafts in Selected Villages of Isfahan Province

پژوهش حاضر با هدف امكان­ سنجي توسعه پايدار روستايي از مسير توسعه صنايع خلاق انجام شد. جامعه آماري، روستاهاي طرح توسعه اقتصادي و اشتغالزايي استان اصفهان در برنامه پنجساله ششم توسعه بودند. 122 روستاي استان اصفهان در سال اول برنامه مورد بررسي قرار گرفتند كه از آن ميان، پنجاه روستاي داراي توان توليد صنايع دستي به كمك ظرفيت سنجي به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. با استفاده از تحليل سوات و مطالعات ميداني، امكان سنجي كمّي نقاط ضعف و قوت و نيز تهديدها و فرصت­هاي ­توسعه صنايع خلاق با توجه به سرمايه هاي روستا بررسي شد. بر پايه نتايج تحقيق، از پنجاه روستاي مورد مطالعه، هفت روستا از طريق توسعه صنايع دستي امكان دستيابي به توسعه پايدار روستايي را نداشتند؛ همچنين، يك روستا داراي شاخص توسعه پايدار روستايي صفر بود. از اينرو، پيشنهاد شد كه هر روستاي داراي امتياز بيشتر به عنوان مكان كارگاه مركزي براي توليد، تأمين مواد اوليه، كنترل كيفيت، آموزش و نظارت بر صنايع دستي معرفي شود.

The present study aimed at the feasibility of sustainable rural development through the development of creative industries. The statistical population is Villages of Isfahan Economic Development and Employment Development Plan in the 6th Five-Year Development Plan. 122 villages were surveyed in the first year of the program, which, with the help of capacity-measuring, 50 villages, among them the potential of handicraft production, were selected as sample size. Using SWOT analysis and field studies, the feasibility of some weaknesses, strengths, threats and opportunities associated with the development of creative industries with regard to rural capital is examined. Of the 50 villages that have the potential for handicrafts, 7 villages do not manage to develop sustainable rural development through handicrafts. A village with a long-term sustainable development index is zero. It is suggested that each village, which has more points among the rest of the city's villages, is a place for a central workshop for production, supply of materials, quality control, training and supervision of handicrafts