مقايسه اثر منابع آلي، غيرآلي و هيدروكسي روي بر عملكرد مرغ تخمگذار مسن

اين آزمايش جهت بررسي اثرات اشكال مختلف مكمل روي شامل منابع آلي، غير آلي و هيدروكسي، بر عملكرد توليدي و خصوصيات كيفي تخم‌مرغ، به مدت 8 هفته (65 تا 73 هفتگي) انجام شد. به اين منظور 288 قطعه مرغ تخم‌گذار هاي‌لاين (36-W) درقالب طرح كاملا تصادفي، با 6 تيمار و 4 تكرار (12 پرنده در هر تكرار) به كار گرفته شد. تيمارهاي آزمايشي شامل، 1- شاهد (بدون مكمل روي)، 2- جيره شاهد + 70 ميلي‌گرم سولفات روي، 3- جيره شاهد + 70 ميلي‌گرم كمپلكس روي-متيونين در كيلوگرم جيره و تيمارهاي 4، 5 و 6 به ترتيب شامل جيره شاهد بعلاوه سه سطح 50، 70 و 90 ميلي‌گرم هيدروكسي كلريد روي بود. همه تيمارهاي آزمايشي سبب بهبود ضريب تبديل خوراك و افزايش مقاومت پوسته تخم‌مرغ (در طول آزمايش)، وزن تخم‌مرغ (هفته هشتم)، شاخص زرده و واحد هاو (هفته ششم و هشتم ) نسبت به گروه شاهد شدند. منابع آلي روي سبب افزايش معني‌دار )05/0>(P درصد پوسته تخم‌مرغ، ميزان روي در خون و استخوان درشت ني، آلبومين خون و تيترآنتي‌بادي عليه بيماري نيوكاسل در مقايسه با شاهد شدند. سولفات روي تنها سبب افزايش سطح روي در خون شد. هيچيك از منابع روي تغييري در سطح مصرف خوراك، ميزان توليد، وزن مخصوص، ضخامت پوسته تخم‌مرغ و شاخص شكل ايجاد نكردند. نتايج اين آزمايش نشان داد كه 50 ميلي‌گرم هيدروكسي كلريد روي مي‌تواند جانشين 70 ميلي‌گرم سولفات روي يا كمپلكس روي-متيونين در جيره مرغان تخم‌گذار مسن شود.

اين مقاله فاقد چكيده انگليسي است.