ارزيابي و تحليل عدالت فضايي در پراكنش كاربري‌ها و خدمات ورزشي در شهرستان گرمسار

Evaluating and Analyzing the Spatial Justice in the Distribution of Sports Applications and Services in Garmsar County

اهداف و زمينه‌ها: پژوهش حاضر به تحليل فضايي اماكن ورزشي و نيز ارزيابي نحوه دسترسي به مراكز ورزشي با توجه به الگوي توزيع فضايي آنها در سطح شبكه‌هاي ارتباطي در شهرستان گرمسار پرداخته است. هدف اصلي، شناسايي وضعيت پراكنش و توزيع كاربري‌هاي ورزشي در اين شهرستان و تعيين كمبودها و نيازها بود. روش‌شناسي: در اين پژوهش توصيفي- تحليلي، پس از تعيين سرانه كاربري‌هاي ورزشي در سطح شهرستان گرمسار، سرانه توزيعي اين مراكز در سطح مناطق با توجه به تراكم جمعيت با استفاده از مدل ويليامسون سنجيده شد. در بخش دوم، با استفاده از مدل موران الگوي توزيع فضايي كاربري‌هاي ورزشي (روباز، سرپوشيده و كل كاربري‌هاي ورزشي) با توجه به مساحت اين كاربري‌ها سنجيده شد. يافته‌­ها: سرانه فضاهاي ورزشي در شهرستان گرمسار برابر با 0.79مترمربع بود. سرانه كل فضاهاي ورزشي به ازاي هر خانوار در حدود 11/2مترمربع بود. سرانه فضاهاي ورزشي روباز بيشتر از سرانه فضاهاي سرپوشيده (0.65 در مقابل 0.23مترمربع به ازاي هر نفر) بود. سرانه كل فضاهاي ورزشي در ايوانكي بالاتر از گرمسار بود (0.839 در برابر 0.619مترمربع)، درحالي‌كه تراكم جمعيتي گرمسار (10.35) از ايوانكي (4.58) بيشتر بود. بدين ترتيب، با افزايش تراكم جمعيتي در گرمسار، سرانه كل فضاهاي ورزشي (روباز و سرپوشيده) با شيب 0/5985 كاهش داشت. نتيجه­ گيري: نتايج نشان‌دهنده عدم توجه مديران و برنامه‌ريزان به عدالت اجتماعي در پراكنش فضاهاي ورزشي در منطقه مطالعاتي است.

Aims & Backgrounds The present study analyzes the spatial location of sports facilities and assessing the access to sports centers according to their spatial distribution pattern at the level of communication networks in Garmsar County. The main purpose is to identify the distribution and distribution status of sports applications in the city and determine the shortcomings and needs. Methodology This research is an applied and descriptive - analytic method. After determining the per capita consumption of sport in the Garmsar County, using the Williamson model, the distribution per capita of these centers was measured at the district level according to population density. In the second part, using the Moran model, the spatial distribution pattern of sports applications (outdoor, indoor and all sports) was measured based on the area of these applications. Findings The results indicate that the sports spaces in Garmsar city are 0.79 square meters he total per capita sports space per household is about 2.11 square meters. Also, per capita related to outdoor sports spaces are more than per capita for indoor spaces (0.65 vs. 0.23 square meters per person). Meanwhile, the total sports space in Iwanki is higher than Garmsar (0.839 versus 0.619). This is while the population density of Garmsar is 10.35 and Iwanki is 4.58. Thus, with increasing population density, the total area of sports spaces (open and covered) decreases with the slope of the line R2 = 0.5985. Conclusion Results indicates that managers and planners are not paying attention to social justice in the distribution of sports spaces in the study area.