ارزيابي الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت از منظر جايگاه و جامعيت (با تأكيد بر شادي و نشاط)

بدون عنوان

در مسير نيل به توسعه عوامل متعددي نقش‌آفرين هستند. يكي از اين عوامل وجود چشم‌انداز (با اغماض يا آرمان يا الگوي توسعه) است. بر اين اساس كشورهاي مختلف هريك متناسب با شرايط اقتصادي و اجتماعي خود تلاش نموده‌اند چشم‌انداز و افق توسعه و آينده‌ي مطلوب خود و مسير نيل بدان را تدوين كنند. در كشورمان ايران نيز گام‌هايي در اين زمينه برداشته شده است. دو اقدام اساسي كه در اين زمينه انجام گرفته، تدوين سند چشم‌انداز توسعه و سند الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت است. با توجه به سپري شدن بخش عمده‌ي دوره‌ي زماني سند چشم‌انداز (و به تعبير ديگر بايگاني شدن آن) و مراحل آغازين تدوين سند الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت، به نظر مي‌رسد كه نقد و بررسي اين سند مي‌تواند بستر مناسبي را براي مشخص كردن نقاط قوت و ضعف و تكميل آن فراهم كند. يكي از مراحل اساسي تدوين اسنادي از اين دست، در معرض آراي عموم صاحب‌نظران قرار دادن و اصلاح آن و ايجاد وفاق عمومي و عزم ملي براي تحقق آن است. يكي از ويژگي‌هاي الگوي توسعه و سند چشم‌انداز، جايگاه قانوني و جامعيت آن است. از اين رو اين پژوهش بنا دارد به اين پرسش اساسي پاسخ گويد كه سند الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت تا چه ميزان از جايگاه و جامعيت (با تأكيد بر نشاط و شادي) برخوردار است؟ براي پاسخ به اين پرسش از روش تحليل محتوا و مرور منابع و اسناد استفاده ‌شده است. نتيجه نشان داد كه (تاكنون) اين سند از جايگاه شايسته و جامعيت لازم در زمينه‌ي توجه به نشاط برخوردار نيست. اميد است در ادامه‌ي فرايند تدوين و تكميل اين سند اين نقايص برطرف شود.

not abstract