عنوان مقاله :
تبيين محورهاي الگوي اسلامي – ايراني مديريت توسعهي روستايي
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
ﭘﻮرﻃﺎﻫﺮي، ﻣﻬﺪي داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس - ﮔﺮوه ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي روﺳﺘﺎﯾﯽ
كليدواژه :
اﻟﮕﻮ، ﻣﺪل , ﺗﻮﺳﻌﻪيروﺳﺘﺎﯾﯽ , ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ , اﺳﻼﻣﯽواﯾﺮاﻧﯽ
چكيده فارسي :
به نظر ميرسد به رغم پارهاي از توفيقات در عرصهي مديريت روستايي كشور، هنوز مديريت روستايي در اين كشور مهجور است. اين مهجور بودن را ميتوان تا حدودي ناشي از گسست ميان دانش مديريت موجود در كشور با ارزشهاي بومي و فرهنگي در نظريه و اجرا دانست. مديريت توسعهي روستايي به سبك غيربومي و غيرمحلي نتوانسته موجب توسعهي كشور شود و از سويي ديگر موجب كمرنگ شدن ارزشهاي ايراني و اسلامي شده است. دليل اين امر را بايد در اينجا جستجو كرد كه مباني، اقتضائات و مسائل و غايات توسعه با مباني جامعهي اسلامي و ايراني فاصلهي معناداري دارد. الگوي اسلامي - ايراني مديريت روستايي رويكردي جامع جهت تعالي و پيشرفت مناطق روستايي كشور بر مبناي آموزههاي اسلام و با توجه كامل به مقتضيات و شرايط مكاني و فضايي كشور است. بر اساس مفاهيم اسلامي و ايراني، براي طراحي الگوي اسلامي - ايراني مديريت توسعهي روستايي كشور لازم است سه رويكرد يكپارچه مورد توجه قرار گيرند. نخست مباني ناظر به خاستگاه معرفتي و ديني است كه ناظر بر وجه اسلاميت طراحي الگوست. دوم مباني ناظر به خاستگاه بومي و محيط اجراي الگوست كه توجه به ايرانيت الگوست، و سوم مباني ناظر بر منطق طراحي الگو يا وجه روشمندي الگو و سازوكار علمي آن است كه ناظر بر علمي بودن طراحي الگوست. در الگوي اسلامي و ايراني پيشنهادي مديريت توسعهي روستايي، دينمداري، شايستهسالاري، مصلحتانديشي، مشاركتطلبي و عدالتمحوري به عنوان مهمترين شاخصهاي مشترك جايگاه ويژهاي دارند. در اين راستا دينمداري قوهي محركهي ساير وجوه الگوي اسلامي و ايراني بهويژه عدالتمحوري به عنوان اصليترين شاكلهي هويتبخش الگوي اسلامي و ايراني مديريت روستايي كشور محسوب ميشود. شاكلههاي پيشنهادي الگوي اسلامي و ايراني مديريت توسعهي روستايي، علاوه بر بينش و جهانبيني الهي، داراي وجوه عيني و واقعي بر اساس مستندات، ساختماني خاص با شاخصهاي معين، قلمرويي وسيع در وراي معيارهاي مادي و قياسي از رويدادهاي واقعي در سطح مناطق روستايي كشور است.
چكيده لاتين :
not abstract
عنوان نشريه :
برنامه ريزي و آمايش فضا