سنجش شاخص‌هاي سرمايه اجتماعي در محلات بافت تاريخي شهر يزد (نمونه موردي: محله پشت‌باغ)

روابط اجتماعي در بافت تاريخي شهر يزد بر اساس هويت محله‌اي شكل‌گرفته‌اند. انباشت اين روابط در طي ساليان، مجموعه گسترده‌اي از پيوندهاي اجتماعي را در بين ساكنان سبب شده است. از آنجا كه در چند دهه اخير به دلايلي، مفهوم سرمايه اجتماعي در بافت تاريخي شهر يزد رو به نزول نهاده، ضروري است تا با تعيين سطح سرمايه اجتماعي در اين محلات، نسبت به تقويت شاخص‌هاي آن اقدام گردد. هدف اصلي از اين پژوهش، اندازه‌گيري سرمايه اجتماعي در محله تاريخي پشت‌باغ يزد است. روش تحقيق حاضر از نوع پيمايشي بوده و از ابزار پرسشنامه براي گردآوري داده‌ها استفاده شد. پس از بررسي منابع معتبر در اين زمينه و با توجه به شرايط و مقتضيات جامعه موردمطالعه، تعداد 12 شاخص مشتمل بر ظرفيت پذيرش تفاوت‌ها، اطلاعات و آگاهي از محله، احساس امنيت، فعاليت گروهي و هدف مشترك، مشاركت در اجتماع محلي، توانمندسازي، حس اعتماد، شبكه‌هاي حمايتي، ارزش‌ها و هنجارهاي جمعي، حس تعلق، پيوندهاي همسايگي و بها دادن به زندگي تعيين گرديد. در اين پژوهش جهت نمونه‌گيري از روش تصادفي مرحله‌اي استفاده شد. بر اساس فرمول كوكران، حجم نمونه متشكل از 333 نفر از ساكنين محله پشت باغ است كه هركدام يك خانوار را نمايندگي مي‌كند. نتايج نشان مي‌دهند با توجه به سطح معني‌داري شاخص‌ها تمامي آن‌ها بر روي سرمايه اجتماعي تأثيرگذارند و بين آن‌ها با سرمايه اجتماعي رابطه چندگانه وجود دارد. همچنين سرمايه اجتماعي در بافت تاريخي محله پشت باغ در سطح متوسط قرار دارد كه عامل اصلي آن را مي‌توان خالي از سكنه شدن محدوده مورد مطالعه در پي مهاجرت ساكنين اصلي به حومه شهر و جايگزيني آن‌ها با اتباع بيگانه و اقشار كم‌درآمد دانست.