اثر مشاوره فردي بر ميزان مشاركت مادران باردار در تصميم‌گيري بر روند درمان: كارآزمايي باليني

Effect of Individual Counseling on the Participation Rate of Pregnant Mothers in Decision Making on the Treatment Process: Clinical Trial

اهداف: حساسيت زياد دوره بارداري و آسيب‌پذيربودن مادران در اين دوران بر اهميت شركت آنان در تصميمات باليني مي‌افزايد. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير مشاوره فردي بر ميزان مشاركت مادران باردار در تصميم‌گيري در مراحل درمان انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1397، تعداد 190 نفر از زنان باردار مراجعه‌كننده به مركز آموزشي- درماني كوثر شهرستان قزوين به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده و به روش تخصيص تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل (هر گروه 95 نفر) قرار گرفتند. مداخله به‌صورت يك جلسه 60دقيقه‌اي مشاوره فردي براي گروه آزمون برگزار شد. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه مشاركت در تصميم‌گيري كريستون و همكاران بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 23 و با استفاده از آزمون‌هاي T مستقل، T زوجي و مجذور كاي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: بين ميانگين نمرات ميزان مشاركت مادران قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت آماري معني‌داري مشاهده شد (0.001>P)، اما در گروه كنترل ميانگين ميزان مشاركت مادران قبل و پس از مداخله تفاوت آماري معني‌داري نداشت (0.05P). نتيجه‌گيري: مشاوره فردي، مداخله موثر و مناسبي براي ارتقاي ميزان مشاركت مادران باردار در تصميم‌گيري براي مراحل درمان است.

Aims Due to the high sensitivity of pregnancy and the vulnerability of mothers during this period, their participation in clinical decisions is very important. Therefore, this study aimed to investigate the effect of individual counseling on the participation of pregnant mothers in decision making on the treatment process. Materials & Methods This clinical trial study was carried out on 190 pregnant women who referred to Kosar medical-education center in Qazvin in 2018. The subjects were selected by purposive sampling method and randomly assigned to the experimental and control groups (n=20 in each group). The intervention was conducted in one 60-minute individual counseling session for the experimental group. The research tool was shared decision-making questionnaire (SDM-Q-9). Data were analyzed using SPSS 23 software, through independent t-test, paired t-test, and Chi-squared test. Findings There was a significant difference between the mean scores of participation of thepregnant mothers before and after intervention in the experimental group (p<0.001) but therewas no significant difference between the mean scores of the pregnant women involvementbefore and after intervention in the control group (p>0.05). Also, before the intervention,comparison of the mean scores of the pregnant mothers’ involvement in decision makingbetween the two groups showed no significant difference but after the intervention, a significantdifference between two groups was observed (p<0.001). Conclusion Individual counseling is an effective and appropriate intervention to increase theparticipation rate of pregnant mothers in decision making in the treatment process.