واكاوي شكل‌گيري سايبرپارك‌ها به‌عنوان فضاهاي باز عمومي هوشمند شهري (مطالعة موردي: پروژه‌هاي پيشگام سايبرپارك)

Exploring the formation of Cyberparks as the urban smart public open spaces (Case study: the initiative Cyberpark projects)

پيشرفت سريع فناوري محرك هوشمندسازي در حوزه‌هاي مختلف است كه به ظهور الگوها و روابط نويني ميان مكان‌ها، انسان‌ها و افزارها منجر شده است. فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطاتي با وجود چالش‌ها، فرصت‌هاي فراواني را با ارائة خدمات گوناگون ديجيتالي در اختيار كاربران قرار مي‌دهند. در اين ميان، سايبرپارك‌ها نوعي از فضاهاي باز عمومي شهري هوشمند هستند كه با هم‌آفريني و برهم‌كنش‌هاي ديجيتالي، به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات، انتقال دانش و به اشتراك‌گذاري تجارب شكل مي‌گيرند. از آنجا كه سايبرپارك فضاي واقعي و مجازي را با هم ادغام مي‌كند، مي‌تواند تعادلي ميان زندگي ديجيتالي و انساني برقرار كند؛ بنابراين با توجه به معضلات فعلي شهرها و رهيافت‌هاي نوين شهري، مطالعة نيازها، اولويت‌ها، الزامات و ملاحظات پيرامون پروژه‌هاي سايبرپارك ضروري است. هدف پژوهش حاضر، واكاوي، مقايسه و تحليل پروژه‌هاي پيشگام سايبرپارك به‌منظور استخراج مدل‌ها، اجزا و فرايندهاي شكل‌گيري آن‌هاست تا بتوان به‌ُسوي توسعه و تكامل اين فضا گام برداشت. با توجه به اينكه سايبرپارك مفهومي جديد و پيچيده و پروژه‌هاي آن نيز نوظهور است، در اين پژوهش، با استفاده از ويژگي‌هاي تحليل محتوايي و راهبرد پژوهشي مطالعات موردي، بررسي موشكافانه و نظام‌مند پژوهش‌ها، اسناد و مدارك مرتبط با اين پروژه‌ها، اهداف و روش‌هاي اجراي سايبرپارك بيان شده است. در روند پژوهش، سه نمونة اصلي پروژة پيشگام سايبرپارك و زيرمجموعه‌ها و اجزاي آن‌ها بررسي و تحليل شده‌اند. همچنين نقش و جايگاه فضاهاي باز عمومي، ذي‌اثران و فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطاتي به‌همراه روش‌هاي اجرا و اهداف شكل‌گيري سايبرپارك‌ها در نمونه‌هاي مطالعاتي بررسي شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد مهم‌ترين دستاورد سايبرپارك‌ها، تشويق مردم براي مشاركت، تعامل و هم‌افزايي در امور گوناگون جامعه، به‌منظور آفرينش محيط‌زيست شهري باكيفيت و درنتيجه ارتقاي كيفيت زندگي در شهر است.

The rapid growth of information and communication technology, mobile connectivity and social media has led to the emergence of new needs, patterns and relationships. They are driving forces in smartification and extremely influencing the way that people experience time and space. Cyber parks are a kind of smart public open spaces that focusing on Technological systems, human and environmental issues. In this context, real-world space is combined to intelligent infrastructure through the co-creation. This cyber-physical system allows users to exchange information, share knowledge, experiences, and transfer technology and innovation as drivers of future growth. The aim of this research is to compare and analyze the pioneering cyberpark projects in order to extract their goals, models and processes. this research attempts to use the features of qualitative content analysis and systematically research in order to document the cyberpark pioneering projects, their goals and methods of cyberpark implementation. In the research method, three key examples of the pioneering cyberpark project and their elements have systematically reviewed by comparatively analyzing from different approaches. The pattern and function of public open spaces, stakeholders and ICTs along with the implementation methods and goals of cyberpark development have been explored in the case studies.The research findings indicate that the most important achievement of cyber park as a social networking context is to encourage people to participate and interact in various community affairs in order to create quality, vibrant and intelligent urban environments and thus promote sense of place, social interaction and vitality in public open spaces.