تأثير سكوت سازماني بر رفتارشهروندي سازماني كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالي: با نقش تعديل كنندگي عدالت سازماني

Impact of organizational silence on organizational citizenship behavior of employees of North Khorasan province sport and youth departments: moderating role of organizational justice

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير سكوت سازماني بر رفتار شهروندي با نقش تعديل‌كنندگي عدالت سازماني در كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالي بود. روش تحقيق توصيفي و از نوع مدلسازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالي تشكيل دادند (120 نفر) و نمونه آماري برابر با جامعه آماري در نظر گرفته شد. براي گردآوري داده‌ها از سه پرسشنامه‌ استاندارد سكوت سازماني (واكولا و بورادوس، 2005)، رفتار شهروندي سازماني (ارگان و كانوسكي، 1989) و عدالت سازماني (نيهوف و مورمن، 1993) استفاده شد و پايايي آنها در يك مطالعه مقدماتي به ترتيب 0.72، 0.69 و 0.87 به دست آمد. تجزيه ‌و ‌تحليل داده‌ها به روش حداقل مربعات جزئي انجام شد. نتايج نشان داد كه عدالت سازماني بر رفتار شهروندي تأثير مثبت و معناداري دارد، اما سكوت سازماني بر رفتار شهروندي تأثير منفي و معناداري نشان داد؛ همچنين نتايج نشان داد متغير عدالت سازماني نمي‌تواند در ارتباط بين دو متغير سكوت سازماني و رفتار شهروندي نقش تعديل‌كننده ايفاء كند؛ بنابراين به مديران پيشنهاد مي گردد جو سكوت در سازمانها را شكسته و فضايي حاكم نمايند كه پذيراي نظرات و ايده‌هاي كاركنان به عنوان يك درونداد سازماني مهم باشد تا به اين واسطه كاركنان احساس ارزشمندي نمايند و به مشاركت فعال و داوطلبانه در حل مسائل سازمان تشويق شوند. همچنين، در اين راستا مديران ادارات ورزش و جوانان مي‌بايست در برخورد با كاركنان انصاف و عدالت را رعايت نمايند تا ميزان بروز رفتارهاي شهروندي سازماني در بين كاركنان افزايش يابد.

The purpose of this study was to investigate the impact of organizational silence on organizational citizenship behavior (OCB) with the moderating role of organizational justice among employees of North Khorasan province sport and youth departments. The research method was descriptive and structural equation modeling type. The statistical population of this study was all staff members of sport and youth departments of North Khorasan province (120 people) and the statistical sample was considered equal to the statistical population. The data were collected using three standard questionnaires of organizational silence (vakola and Bouradas, 2005), organizational citizenship behavior (Organ and Konovsky, 1989) and organizational justice (Neihoff and Morman, 1993) and their reliability in a preliminary study was 0.72, 0.69 and 0.87, respectively. Data analysis was done by partial least squares method (PLS). The results showed that organizational justice had a positive and significant effect on OCB, but organizational silence had a negative and significant effect on OCB; also, the results indicated that the organizational justice variable could not play a moderating role in the relationship between organizational silence and OCB. Therefore, it is recommended to managers to break the atmosphere of silence in organizations and create an atmosphere that Accepts employees’ feedback and ideas as an important organizational input to empower employees through this and encourage active volunteering to resolve organizational issues.