تأثير برخي پارامترهاي محيطي بر نسل نوپاي ماهي كفال طلائي (Chelon aurata Risso, 1810 ) در حوضه جنوبي درياي خزر (طي سالهاي 1370 الي 1397)

هدف از اين مطالعه بررسي تاثير برخي از پارامترهاي زيست محيطي (درجه حرارت آب، سطح آب و حجم آب ورودي رودخانه ولگا) بر روي ميزان تغييرات جمعيت ماهي كفال طلائي (Chelon aurata) در سواحل ايران مي باشد. در اين تحقيق براي برآورد زيتوده از داده‌هاي صيد و زيست سنجي سالهاي بهره برداري 97-1370 استفاده شد. طي سال هاي مذكور ميزان صيد ماهي كفال طلائي بين 1425 الي 6600 تن در نوسان بود. ميزان زيتوده كل از 10870 تن در سال 1370 به 20950 تن در سال 80-1379 افزايش و سپس به كمتر از 8800 تن در سال 1396 رسيد. همچنين ميزان زيتوده ماهيان 2 ساله (بعنوان نسل نوپا) از 1757 تن در سال 1370 به 2617 تن در سال 1380 افزايش و سپس به 387 تن در سال 1395 رسيد. رابطه خطي دو متغيره بين درجه حرارت سطحي آب و زيتوده ماهيان نوپا خطي منفي معني دار (p<0.017)، حجم آب ورودي ولگا (p<0.024) و سطح آب درياي خزر با زيتوده ماهيان نوپا (p<0.002) رابطه خطي مثبت معني داري وجود داشت. تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد از سه فاكتور محيطي، فقط تغييرات سطح آب درياي خزر بر ميزان ذخاير ماهيان نوپا كفال طلائي تاثير معني داري دارد (R2 = 0.336). بنظر مي رسد تغييرات سطح آب درياي خزر نقش مهمي بر زيتوده ماهي كفال طلائي دارد. در نتيجه جهت بهره برداري مطلوب از ذخاير كفال طلائي در درياي خزر مديريت با رويكرد اكوسيستم محور ضروري مي باشد.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است.