بررسي تاثير رهبري زهرآگين بر سكوت سازماني با متغير ميانجي شجاعت اخلاقي

زمينه و هدف: سازمان هاي امروزي با چالش هايي گسترده در حوزه رفتاري و اخلاقي در بين اعضاي خود مواجه هستند كه توجه و برطرف كردن آن ها مزيت برجسته اي براي يك سازمان محسوب مي شود. رهبران زهرآگين به عنوان افرادي خودخواه كه به آرامش زير دستان اهميتي نميدهند مي توانند بر ديگر متغير هاي رفتاري كاركنان اثرگذاشته و ميل آنها به بيان نظرات و عقيده ها و يا شجاعت اخلاقي آن ها را تحت تاثير قرار دهند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير رهبري زهرآگين بر سكوت سازماني كاركنان با توجه به نقش ميانجي گري متغير شجاعت اخلاقي مورد بررسي قرار گرفته است. روش شناسي:اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از نظر محتوا توصيفي پيمايشي و جامعه آماري آن شامل 340 نفر از كاركنان دانشگاه هاي دولتي استان همدان است كه با توجه به جدول مورگان نمونه اي شامل 196نفر به صورت خوشه اي تصادفي انتخاب شده و داده ها به كمك معادلات ساختاري و نرم افزار ليزرل تحليل شدند. يافته ها: رهبري زهر آگين بر سكوت سازماني و شجاعت اخلاقي اثر معنادار دارد. همچنين شجاعت اخلاقي بر سكوت سازماني و همينطور در نقش متغير ميانجي بر ارتباط رهبري زهرآگين و سكوت سازماني اثر معناد دارد. نتيجه گيري:رهبري زهر آگين در بين كاركنان دانشگاه هاي دولتي استان همدان موجب كاهش شجاعت اخلاقي كاركنان مي شودهمينطورافزايش شجاعت اخلاقي موجب كاهش سكوت سازماني در بين آنها مي شود واز سوي ديگر رهبري زهرآگين از طريق كاهش شجاعت اخلاقي(متغير ميانجي) منجر به افزايش سكوت سازماني كاركنان مي شود.