طراحي الگوي مديريت استعدادهاي فرماندهي در نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران

زمينه و هدف: نيروي انتظامي براي انجام ماموريت هاي ذاتي خود، نيازمند مديريت صحيح فرايند توسعه فرماندهان و مديران مستعد بر اساس ويژگي هاي سند افق چشم انداز 1404 مي‌باشد كه دستيابي به اين خواسته از طريق فرآيندي به نام مديريت استعدادها تحقق مي يابد. اين تحقيق با هدف طراحي الگوي مديريت استعدادهاي فرماندهي و مديريتي در ناجا انجام شده است. روش‌شناسي: اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و به روش آميخته انجام شده، جامعه آماري تحقيق در بخش مطالعه كيفي، 13 نفر از خبرگان و در بخش كمي 573 نفر از فرماندهان مرتبط با موضوع بوده اند. روش نمونه گيري در بخش كيفي گلوله برفي بوده كه تا اشباع نظري، با خبرگان مصاحبه و در بخش كمي با استفاده از فرمول كوكران تعداد نمونه 230 نفر محاسبه گرديد. ابزار گردآوري داده ها در مرحله كيفي مصاحبه نيمه ساختاريافته بوده و در مرحله كمي از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از شاخص هاي مركزي و پراكندگي، آزمون هاي كولموگروف- اسميرنوف، فريدمن، تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي انجام شد. يافته ها: الگوي مديريت استعدادهاي فرماندهي و مديريتي در ناجا داراي شش بُعد؛ استعدادخواهي، استعداديابي، بكارگيري، نگهداشت، ارزيابي و توسعه و مولفه‌هاي برنامه ريزي، گفتمان سازي، شناسايي، انتخاب و جذب، برنامه ريزي شغلي، جايابي و بكارگماري، جبران خدمات، امنيت شغلي، ارزشيابي عملكرد، نظارت و كنترل، آموزش و توانمندسازي مي باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به اهميت روزافزون نيروي انساني در اجراي موفقيت‌آميز مأموريت‌هاي سازمان، توجه به ابعاد و مولفه‌هاي مدل تحقيق مي‌تواند نقش مهمي در جانشين‌پروري و استفاده حداكثري از منابع انساني به عنوان ارزشمندترين دارايي سازمان داشته باشد.