اثربخشي شبكه هاي اجتماعي مجازي بر اعتماد در روابط بين فردي و اهمال كاري تحصيلي

The Effect of Virtual Social Networks on Trust in Interpersonal Relationships and Academic Procrastination

مقدمه: با پيدايش شبكه‌هاي اجتماعي، استفاده از اين شبكه‌ها جزء جدايي‌ناپذير زندگي بسياري از دانشجويان شده است. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بر اعتماد در روابط بين فردي و اهمال‌كاري تحصيلي دانشجويان انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه نيمه تجربي در دانشكده پيراپزشكي بهبهان در سال 98-97 انجام شد. جامعه پژوهش دانشجويان رشته اتاق عمل (167نفر) بودند كه به طور تصادفي در دو گروه شاهد و تجربي قرار گرفتند. گروه تجربي علاوه بر روش آموزش معمول از كتاب الكترونيكي ارسال شده در يكي از شبكه هاي اجتماعي استفاده نمودند و نكات مهم و مثال‌هاي جلسات گذشته را به صورت پيام از طريق شبكه اجتماعي دريافت نمودند. ابزارهاي گردآوري اطلاعات پرسشنامه اهمال‌كاري تحصيلي سولومون و راثبولوم (Salomon & Rothbloo)، پرسشنامه اعتماد در روابط بين فردي و پرسشنامه ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بود. جهت تحليل اطلاعات از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري استفاده شد. نتايج: بعد از كنترل اثرات پيش‌آزمون، نتايج تفاوت معناداري بين دو گروه شاهد و تجربي در مورد اهمال‌كاري تحصيلي با 01/0>P، 91/71F= نشان داد و با توجه به اندازه اثر استفاده از شبكه‌هاي مجازي 36% از واريانس متغير اهمال‌كاري تحصيلي را پيش‌بيني مي‌كرد. همچنين بين دو گروه شاهد و تجربي متغير اعتماد در روابط بين فردي ، با 01/0>P، 13/80 F =، تفاوت معناداري مشاهده شد و استفاده از شبكه‌هاي مجازي 44% از واريانس متغير اعتماد بين فردي را پيش‌بيني مي‌كرد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در تدريس و آموزش، در كاهش اهمال‌كاري تحصيلي دانشجويان مؤثر بوده است و همچنين موجب بهبود اعتماد بين فردي آنها مي‌شود. بنابراين پيشنهاد مي‌شود جهت بهره‌گيري از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در آموزش، برنامه‌ريزي‌هاي لازم به منظور استفاده صحيح از آن به عمل آيد.

Introduction: With the advent of social networks, their use has become an integral part of the lives of many students and is in some way intertwined to their personal life. The main purpose of this study was to investigate the effectiveness of virtual social networks on trust in interpersonal relationships and academic procrastination of students. Methods: This quasi-experimental study with pre-test and post-test design conducted at Behbahan paramedical faculty in 1997-98. The sample consisted of 167 Operating Room Students who were randomly divided into two experimental and control groups, 81 and 82, respectively. Data were collected using the Solomon & Rothbloo Academic Delay Questionnaire, Interpersonal Reliability Questionnaire, and Virtual Social Networking Questionnaire. Results: After controlling for the pre-test effects of academic procrastination with p<0.01, F=91/71, there was a significant difference between the control and experimental groups and considering the effect of using virtual networks 36% of the variance predicted academic procrastination. Also, there was a significant difference between the control and experimental groups regarding the trust variable in interpersonal relationships after controlling for pre-test effects, F=80/13, p<0.01. The variance predicted interpersonal trust. Conclusion: The results showed that using virtual social networks in teaching and training has been useful in reducing academic procrastination and it also improves their interpersonal trust. Therefore, it is recommended to tap into virtual social networks in education.