بررسي بيان ايزوفرم هاي PGC-1 آلفا در پاسخ به تمرينات مقاومتي اكسنتريك و كانسنتريك در افراد سالم

An Investigation of the Expression of PGC-1α Isoforms in Response to Eccentric and Concentric Resistance Training in Healthy Subjects

هدف از پژوهش حاضر بررسي بيان ايزوفرم‌هاي PGC-1 آلفا در پاسخ به تمرينات مقاومتي اكسنتريك و كانسنتريك در افراد سالم بود. روش تحقيق: 10 مرد سالم بصورت تصادفي در هر يك از گروه‌ها (كانسنتريك 5 نفر- اكسنتريك 5 نفر) تقسيم شدند. پروتكل‌هاي انقباض آيزوكينتيك شامل اكسنتريك و كانسنتريك اكستنشن زانو با حداكثر قدرت و سرعت زاويهاي 60 درجه بر ثانيه بود. گشتاورها براي هر آزمودني به منظور همسان سازي باركاري در هر دو پروتكل يكسان و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانيه بود. انقباض‌ها شامل حدكثر 12 ست 10 تكراري براي پاي راست، زمان استراحت بين هر ست 30 ثانيه در نظر گرفته شد. در ابتدا و انتهاي مطالعه بافت عضله پهن جانبي بايوپسي شد. بايوپسي در دو جهت ديستال و پروگزيمال عضله پهن جانبي انجام شد. براي بررسي بيان ژن PGC1α-1 و PGC1α-4، در هر گروه بررسي بافت‌ها از تكنيك PCR Real Time استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي اين پژوهش از روش آماري تي وابسته و آزمون كوواريانس استفاده شد. يافته‌ها: تغييرات درون گروهي PGC1α-1، در گروه اكسنتريك (168/ 0 =p ) و كانسنتريك (959/ 0 =p ) معنادار نبود. همچنين تغييرات درون گروهي PGC1α-4، در گروه اكسنتريك (012/ 0 =p ) و گروه كانسنتريك (022/ 0 =p ) معنادار بود. نتيجه‌گيري: در مجموع بنظر مي‌رسد عدم تغييرات معنادار در متغيرهاي مورد نظر ناشي از عدم فشار تمريني كافي جهت تحريك افزايش PGC1α-1 و PGC1α-4 باشد. و با توجه به بررسي پاسخ بنظر مي‌رسد در بحث سازگاري نتايج متفاوتي بدست آيد كه نياز به بررسي دارد.

The aim of the present study was to investigate the expression of PGC-1 alpha isoforms in response to eccentric and concentric resistance training in healthy subjects.10 healthy men were randomly divided into two groups (5 subjects in the eccentric group and 5 subjects in the eccentric group). Isokinetic contraction protocols included eccentric and concentric knee extension with maximum power and angular velocity of 60 degrees per second. The torques assigned to each subject was assumed to be equal to match the workload in both protocols with a rotational speed of 60 degrees per second. At the beginning and end of the study, biopsy of the lateral broad muscle tissue was performed. Real Time PCR was used to evaluate PGC1α-1 and PGC1α-4 gene expressions. Data were analyzed using dependent t test and covariance test at the significance level of 0.05. The results showed that within-group changes of PGC1α-1 were not significant in eccentric (P=0.168) and concentric (P=0.959) groups. Also, within-group changes of PGC1α-4 after one session of activity were significant in eccentric group (P=0.012) and concentric group (P=0.022). Also, intergroup changes showed no difference between the two groups in both variables (P≥0.05). It seems that the lack of significant changes in the desired variables was due to the lack of sufficient training pressure to stimulate the increase of PGC1α-1 and PGC1α-4. With regard to reviewing the response, it seems that the compatibility debate has different results that need to be addressed.