پديد آورندگان :
حسيني، علي دانشگاه سيستان و بلوچستان، زاهدان، ايران , ميره اي، محمد دانشگاه تهران، تهران، ايران , بي بي نظري، بيرام دانشگاه تهران، تهران، ايران , حسيني، مريم دانشگاه ياسوج، ياسوج، ايران
چكيده فارسي :
برنامه‌ريزي منطقه‌اي باهدف ايجاد توسعه و كاهش نابرابري به‌عنوان يكي از موضوعات مهم در كشورهاي درحال‌توسعه محسوب مي‌شود. لازمه‌ي برنامه‌ريزي منطقه‌اي، شناسايي جايگاه مناطق نسبت به يكديگر ازلحاظ توسعه است. كاهش نابرابري در بهره‌مندي از منابع، دستاوردها و امكانات جامعه يكي از مهم‌ترين معيارهاي توسعه به شمار مي‌آيد. هدف از اين مقاله، تحليل نابرابري‌هاي فضايي و تعيين سطوح توسعه‌يافتگي نواحي ساحلي شمال كشور مي‌باشد. نوع تحقيق بر اساس هدف كاربردي و بر اساس ماهيت و روش توصيفي- تحليلي مي‌باشد. روش جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي و اسنادي مي‌باشد. در اين پژوهش از مدل‌هاي تصميم‌گيري چند معياره (SAW TOPSIS ,) و نرم‌افزار ARC GIS استفاده‌شده است. نتايج نشان داد كه شهرستان‌هاي تنكابن، سياهكل، سوادكوه، رشت، گرگان، ساري، بندرگز، رودبار، گنبدكاووس، فريدون‌كنار، چالوس، بابلسر و شهرستان رامسر در رده‌ي شهرستان‌هاي كاملاً برخوردار و شهرستان‌هاي بابل، كردكوي، بندر انزلي، جويبار، لنگرود، لاهيجان، آزادشهر، محمودآباد، مينودشت، آمل، رودسر و بهشهر در سطح برخوردار قرار دارند. در سطح نسبتاً برخوردار هم مي‌توان از شهرستان‌هاي نور، كلاله، ماسال، آق‌قلا، تركمن، علي‌آباد، فومن، راميان، مراوه‌تپه، صومعه‌سرا، نكا و آستانه نام برد. همچنين شهرستان‌هاي گميشان، گلوگاه، قائم‌شهر، عباس‌آباد، املش، شفت، آستارا، تالش، گاليكش، نوشهر، رضوانشهر و مياندورود، در رده‌ي شهرستان‌هاي كاملاً محروم قرار گرفتند. ازآنجايي‌كه تفاوت مابين مناطق كاملاً برخوردار و كاملاً محروم ازلحاظ توسعه‌يافتگي بسيار زياد است، پيشنهاد مي‌شود براي مناطق محروم بهترين راه‌حل استفاده از برنامه‌هاي ضربتي و كوتاه‌مدت براي خروج از مشكلات است.
چكيده لاتين :
Regional planning aimed at creating development and reducing inequality is one of the key issues in developing countries. Regional planning requires regional identification of each other in terms of development. Reducing inequality in utilizing resources, achievements and facilities of the community is one of the most important development criteria. The purpose of this article is to analyze the spatial inequalities and determine the level of development of coastal areas in the north of the country. The type of research is based on the applied objective and based on the nature and method of descriptive-analytic. The method of collecting library and document information. In this research, multi-criteria decision making models (SAW TOPSIS) and ARC GIS software have been used. The results showed that Tonekabon, Sinkelk, Savadkouh, Rasht, Gorgan, Sari, Bandar Gaz, Rudbar, Gonbad-Kavoos, Fereydunkenar, Chalous, Babolsar and Ramsar cities are in the category of perfect cities and cities of Babol, Kurdoki, Bandar Anzali, Langroud, Lahijan, Azadshahr, Mahmoudabad, Minoodasht, Amol, Rudsar and Behshahr. In the relatively high level, the cities of Nour, Kalaleh, Masal, Aghghala, Turkmen, Aliabad, Fouman, Ramayan, Marahtepeh, Summersa, Neka and Astaneh are named. Also, the cities of Gomishan, Golghah, Ghaemshahr, Abbasabad, Amlash, Shafts, Astara, Talesh, Galicheh, Noshahr, Rezvanshahr and Miandorud were ranked among the most deprived cities. Since the difference between the fully-deprived and completely deprived areas is very large in terms of development, it is suggested that the deprived areas are the best solution for using short and short-term programs to resolve problems.
