تحليل فازي مشاركت اجتماعي شهروندان تهراني

Fuzzy Analysis of Citizen Social Participation in Tehran

پژوهش حاضر باهدف بررسي درجه عضويت شهر تهران در مجموعه مشاركت اجتماعي با استفاده از مفاهيم مرتبط با مجموعه هاي فازي انجام شده است. ميزان عضويت شهروندان تهراني در دو مجموعه اعتماد اجتماعي و همبستگي اجتماعي نيز به‌عنوان شروط علي لازم براي مشاركت اجتماعي با استفاده از شاخص سازگاري و پوشش مورد بررسي قرارگرفته است. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي، از نظر مسير توصيفي و تبييني، از نظر ميزان ژرفايي، سطحي نگر و ازنظر زمان مقطعي است. روش گردآوري اطلاعات نيز ميداني و اسنادي بوده است. جامعه آماري كليه ساكنان بالاي 15سال مناطق 22گانه شهر تهران و حجم نمونه 920 نفر بوده است كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي متناسب با حجم انتخاب و با ابزار پرسشنامه مورد بررسي قرارگرفته‌اند. يافته هاي پژوهش نشان داده است كه اعتماد اجتماعي و همبستگي اجتماعي شروط علي لازم براي مشاركت اجتماعي شهروندان تهراني بوده است. همچنين اعتماد اجتماعي0.6247درصد و همبستگي اجتماعي 0.4734 درصد از فضاي مشاركت اجتماعي شهر تهران را پوشش داده است كه پوشش بيشتر اعتماد اجتماعي نشان از اهميت بيشتر اين متغير در عضويت شهر تهران در مجموعه مشاركت اجتماعي دارد.

The current study investigates the degree of involvement of Tehran in social participation using the concepts related to fuzzy sets. The level of involvement of Tehran citizens in social trust and social solidarity as well as causal requirements for social participation is evaluated through consistency and coverage index. Method: The research is an applied, descriptive, and cross-sectional one. Documentary data has been collected in the field. The statistical population include15 years or older residents in 22 districts of Tehran and the sample size is 920 subjects selected through random sampling and analyzed by questionnaire. Finding and Conclusion:The results showed that all the studied cases (22 districts of Tehran Municipality) has confirmed that social trust and solidarity is the causal requirement for social participation of citizens in Tehran. Social trust and social solidarity cover 0.6247% and 0.4734% of social participation in Tehran, respectively; this shows that social trust is a more important variable in Tehran involvement in social participation.