پيش‌بيني حافظه سازماني بر اساس سكوت سازماني و اخلاق حرفه‌اي در مديران مدارس شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني حافظه سازماني بر اساس سكوت سازماني و اخلاق حرفه‌اي در مديران انجام شد. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش شامل مديران مدارس شهر تهران در سال تحصيلي 98-1397 بودند. نمونه پژوهش 380 نفر بودند كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه‌هاي حافظه سازماني (دانهام و بورت، 2011)، سكوت سازماني (ديميتريس و واكولا، 2007) و اخلاق حرفه‌اي (پتي و هيل، 1994) بودند. روايي صوري و محتوايي ابزارها تاييد و پايايي آنها به‌ترتيب 83/0، 81/0 و 85/0 محاسبه شد. داده‌ها با روش‌هاي ضرايب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه با كمك نرم‌افزار SPSS-19 تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه سكوت سازماني با حافظه سازماني مديران مدارس رابطه منفي و معنادار و اخلاق حرفه‌اي با حافظه سازماني مديران مدارس رابطه مثبت و معنادار داشت. همچنين سكوت سازماني و اخلاق حرفه‌اي به طور معناداري توانستند 24 درصد از واريانس حافظه سازماني مديران مدارس را پيش‌بيني كنند (01/0>P). بنابراين براي بهبود حافظه سازماني مديران مدارس بايد از طريق كارگاه‌هاي آموزشي سكوت سازماني را كاهش و اخلاق حرفه‌اي را ارتقاء بخشيد.