اثر تيمارهاي هورموني بر تخم ريزي و كيفيت لارو توليدي ماهي شانك باله زرد عربي (Acanthopagrus arabicus)

Effects of different hormones on induced spawning and larval quality of Arabian yellowfin seabream Acanthopagrus arabicus

در مطالعه حاضر به منظور ارتقاء بازده توليد ماهي شانك باله زرد عربي Acanthopagrus arabicus به عنوان يكي از گونه هاي مناسب براي پرورش در قفس اثر تزريق هورمون هاي HCG، LHRH-A2، عصاره هيپوفيز كپور و تركيبي از هيپوفيز كپور و LHRH-A2 بر روي مولدين ماده مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي هورموني و گروه كنترل در سه تكرار انجام شد كه در هر تكرار 30 قطعه ماهي با نسبت جنسيت 1 به 1 وجود داشت. ميانگين وزن نرها و ماده ها به ترتيب 310 و 675 گرم بود. در هر تكراري ماهيان ماده دو بار با دوز مشابه در فاصله زماني 24 ساعت تزريق شدند. تخم ريزي در تمامي تانك ها اتفاق افتاد. همه تيمارهاي هورموني سبب شدند تخم ريزي زودتر و در بازه زماني كوتاه تري اتفاق بيافتد. هماوري نسبي در تيمار هورمون تركيبي به طور معني داري از بقيه تيمارها بالا تر بود اما گروه كنترل و HCG كمترين هماوري نسبي را داشت (05/0>p). درصد تخم هاي شناور در تيمارهاي مختلف و گروه كنترل تفاوت معني داري را نشان نداد. هم چنين بازماندگي لاروها در روزهاي 10 و 35 بين تيمارهاي هورموني با گروه كنترل اختلاف معني داري نداشت. در اين مطالعه چالش گرسنگي روي لاروهاي سه روزه انجام شد، به طوري كه درصد بازماندگي لاروها در 12، 24، 36، 48، 60 و 72 ساعت بعد از شروع چالش محاسبه شد. درصد بازماندگي لاروها بعد از شروع چالش گرسنگي در تيمارهاي مختلف اختلاف معني داري ثبت نشد. اين مطالعه نشان داد كه در القاي تخم ريزي ماهي شانك زرد باله عربي، تزريق تركيب هورموني LHRH-A2 و CPE نسبت به هر كدام از اين هورمون ها به تنهايي و هورمون HCG در ارتقاء كميت تخم ها بدون تاثير بر كيفيت آن ها موثرتر مي باشد.

Arabian yellowfin sea bream (Acanthopagrus arabicus) is a candidate for cage culture. In this study to improve spawning performance (in quality and quantity) the effects of using human chorionic gonadotropin (HCG), Luteinizing hormone-releasing hormone analogues (LHRH-A2), carp pituitary extract (CPE) and a combination of CPE plus LHRH-A2 in females were investigated. The hormone treatments and control were tested in triplicates. Each replicate was stocked with 30 fish with a sex ratio of 1:1 and the average weights were 675g and 310g for females and males, respectively. In each trial, females were injected twice with the same dose in 24 hours between of either. Spawning occurred in all tanks and the use of all hormones successfully induced spawning in a shorter time. Relative fecundity was found to be significantly elevated in the mix treatment (p<0.05). Fish in the control group and HCG treatment showed the lowest relative fecundity. Buoyant egg percentage was not significantly affected by different hormones. Results of survival rate percentage in 10 and 35 DPH did not show any significant different between treatments and control group (p>0.05). Starvation challenge was designed for 3 DPH larvae. Survival rate of larvae in 12, 24, 36, 48, 60, 72 hours after starting challenge did not differ significantly among treatments (p>0.05). The present study revealed the best spawning performance of A. arabicus was achieved at a combination of CPE plus LHRH-A2, This hormone combination increases the quantity of produced eggs without affecting their quality.