بررسي ارتباط بين هوش معنوي و فرهنگي با درگيري شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شهر بيرجند

The Relationship between Spiritual and Cultural Intelligence and Job Involvement in Nurses Working in Teaching Hospitals of Birjand

مقدمه: درگيري شغلي بر نگرش و رفتار حرفه ­­اي پرستاران تاثيرداشته و باعث افزايش بازده كاري مي­ شود. از آنجايي كه هوش معنوي و فرهنگي نيز بر رفتار فرد موثر مي‌باشد، اين مطالعه با هدف تعيين بررسي ارتباط بين هوش معنوي و فرهنگي با درگيري شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر بيرجند انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي همبستگي 200 پرستار شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شهر بيرجند در سال 1397 به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه‌ي درگيري شغلي كانونگو و پرسشنامه‌ي هوش معنوي كينگ و پرسشنامه‌ي استاندارد و بومي شده هوش فرهنگي استفاده شد. در نهايت به منظور تجزيه و تحليل داده­ها از نرم افزار spss ويرايش 22 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين هوش معنوي (0/02=p، 0/16=r) و هوش فرهنگي (0/004=p، 0/20=r) با درگيري شغلي همبستگي مثبت، ضعيف و معناداري وجود دارد. همچنين بين هوش معنوي در بعد توليد معناي شخصي (01/0=p، 17/0=r) و هوش فرهنگي در ابعاد انگيزشي (0/001=p، 0/24=r) و شناختي (0/001=,p 0/24=r) با درگيري شغلي همبستگي مثبت، ضعيف و معناداري وجود دارد، اما درگيري شغلي با ابعاد تفكر وجودي انتقادي، آگاهي متعالي و بسط حالت روحي از هوش معنوي و ابعاد راهبردي و دانش از هوش فرهنگي همبستگي معناداري نداشت (05/0> p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه و ارتباط درگيري شغلي با هوش معنوي و فرهنگي پرستاران و با توجه به اكتسابي بودن هوش معنوي و هوش فرهنگي پيشنهاد مي‌گردد كه مديران سازمان موانع كسب هوش معنوي و هوش فرهنگي را شناسايي و از بين برداشته و شرايط را براي رشد آنها فراهم كنند و با برگزاري كلاس‌هاي آموزشي مرتبط در اين زمينه و با آموزش راه‌هاي عملي تقويت هوش معنوي و هوش فرهنگي، به قابليت‌هاي كاركنان افزوده و در جهت ارتقاي درگيري شغلي و عملكرد آنان گام بردارند.

Introduction: Job involvement affects nurses' professional attitude and behavior and increases their productivity. Since spiritual intelligence and cultural intelligence are conducive to one's behavior, this study aimed to investigate the relationship between spiritual and cultural intelligence and job involvement in nurses working in Birjand teaching hospitals. Methods: In this descriptive correlational study, 200 nurses working in Birjand teaching hospitals were selected by convenience sampling method. Data were collected using Kanungo's Job Involvement Questionnaire, King's Spiritual Intelligence Questionnaire, and the standardized and localized Cultural Intelligence Questionnaire. The collected data were analyzed in SPSS 22 software. Results: The results showed a positive, weak, and significant correlation between spiritual intelligence (r = 0.16, P = 0.02) and cultural intelligence (r = 0.20, P = 0.004). Moreover, there was a positive, weak, and significant correlation between job involvement and spiritual intelligence in its personal meaning production dimension (r = 0.17, P = 0.01) and cultural intelligence in its motivational (r = 0.24, P = 0.001) and cognitive (r = 0.24, P = 0.001) dimensions. However, job involvement was not associated significantly with the dimensions of critical existential thinking, transcendental awareness, and spiritual state development of spiritual intelligence, and strategic and knowledge dimensions of cultural intelligence (P > 0.05). Conclusions: Given the results of the study and the relationship between occupational involvement and spiritual and cultural intelligence of nurses and considering the acquisitional nature of intellectual and cultural intelligence in nurses, it is suggested that organizational managers identify and eliminate the barriers to spiritual and cultural intelligence acquisition and pave the ground for the growth of these parameters. They can enhance staff capabilities and take steps to improve their job engagement and performance by providing relevant educational classes in this regard and by training practical ways to enhance spiritual intelligence and cultural intelligence.