ارزيابي كارآيي زيست محيطي كربن با داده‌هاي غيردقيق با استفاده از روش تحليل پوششي داده هاي فازي (مطالعه موردي: ايران و كشورهاي نفت خيز)

Measuring Carbon- Environmental Efficiency with Imprecise Data by Using Fuzzy Data Envelopment Analysis (Case Study: Iran and Oil-Rich Countries

روش تحليل پوششي داده ها، ابزاري قدرتمند براي اندازه گيري كارآيي است. وقتي كه نهاده ها و ستاده ها قطعي هستند، روش سنتي تحليل پوششي داده ها كاربرد دارد. از آنجايي كه در دنياي واقعي، برخي از نهاده ها و ستاده ها نظير انتشار گاز دي اكسيد كربن اغلب مبهم و غيردقيق هستند، امكان استفاده از اين روش وجود ندارد. لذا در مقاله حاضر، از روش تحليل پوششي داده هاي فازي استفاده شد. نتايج مطالعه، نشان داد كه ميانگين بازه كارآيي زيست محيطي كربن طي دوره مورد بررسي براي كشورهاي تحت مطالعه 75 و 90 درصد است. همچنين ايران در مقايسه با ساير كشورهاي تحت مطالعه، با دارا بودن ميانگين كارآيي زيست محيطي كربن برابر با 74 و 61 درصد به ترتيب براي كران بالا و پايين كارآيي از ميزان كارآيي زيست محيطي كربن پاييني برخوردار است و در جايگاه مطلوبي قرار ندارد. در اين مطالعه، جهت افزايش كارآيي زيست محيطي كربن، كاربرد درست و بهينه نهاده هاي توليد و استفاده كمتر از منابع، توصيه گرديد.

Data Envelopment Analysis (DEA) is a powerful technique for measuring efficiency. The traditional DEA approach is applicable when inputs and outputs are certain. Since, some input and output data, such as CO2 emission are often imprecise or vague in real world, this approach cannot be used efficiently. Therefore, this study uses the fuzzy data envelopment analysis to measure carbon-environmental efficiency. The results show that the average interval carbon-environmental efficiency is 75.90 percent in the sample and period under study. In addition, the minimum and maximum carbon- environmental efficiency scores in Iran are 61 and 74 percent, respectively, which indicates low environmental efficiency in Iran compared to other countries. Accordingly, using inputs optimally and lowering dependency on resources are recommended for increasing the carbon-environmental efficiency.