اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش وزن و تنظيم شناختي هيجان در افراد مبتلا به چاقي

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Weight Loss and Cognitive Emotion Regulation in Obese Individuals

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر كاهش وزن و تنظيم‌شناختي هيجان در افراد مبتلا به چاقي انجام گرفت. مواد و روش‌ها: 29 نفر از افراد مبتلا به چاقي با BMI بالاي 29/9 به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. در ابتداي مطالعه، پرسش‌نامۀ مشخصات جمعيت‌شناختي و پرسش‌نامۀ تنظيم‌شناختي هيجان را تكميل كردند. همچنين شاخص تودۀ بدني افراد (BMI) در اولين جلسه و پس از اتمام دوره سنجيده شد. شركت‌كنندگان به‌صورت تصادفي به دو گروه مداخله و گواه تقسيم شدند و شركت‌كنندگان گروه مداخله به‌مدت 5 ماه در معرض مداخلۀ درماني مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) قرار گرفتند و در پايان جلسات درماني بار ديگر پرسش‌نامه‌ها را تكميل كردند. روش آماري به‌كاررفته در اين پژوهش، آزمون مجذور خي دومتغيري، آزمون ميانگين دو گروه مستقل و تحليل كوواريانس يك‌راهه تك‌متغيري بود. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، باعث كاهش شاخص تودۀ بدني و نيز كاهش راهبردهاي منفي و افزايش راهبردهاي مثبت تنظيم‌ شناختي هيجان مي‌شود (0/01 > P). نتيجه‌گيري: پژوهش حاضر نشان داد كه درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد موجب كاهش وزن و افزايش تنظيم هيجان در افراد مبتلا به چاقي شد. لذا به‌كارگيري اين رويكرد درماني در افراد مبتلا به چاقي توصيه مي‌شود.

Background and Objective: This study assessed the efficacy of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on weight loss and cognitive emotion regulation in obese people. Methods: To do this study, 29 obese people with BMI > 29.9 were selected by purposeful sampling at the beginning, who completed demographic questionnaire and emotional cognitive regulation questionnaire. The participants’ body mass index (BMI) was measured at the first meeting and at the end of the treatment. Participants were assigned into the intervention and the control groups. The intervention group participated in acceptance and commitment group therapy sessions for five months and at the end of the treatment sessions, they completed the questionnaires again. Statistical methods included Chi-square test, t-test for comparing two independent groups and analysis of covariance (P<0.01). Results: The findings showed that the acceptance and commitment therapy can reduce BMI; it also reduces negative strategies and increases the positive strategies of emotional cognitive regulation (P<0.01). Conclusion: The present study showed that the acceptance and commitment group therapy resulted in weight loss and improved emotion regulation in people with obesity. Therefore, it is recommended to use this therapeutic approach for obese individuals.