الگوسازي و مقايسه مدل هاي توزيع شاخص كل بورس اوراق بهادار تهران

Modeling and Comparison of the Distribution Models of Tehran Stock Exchange Index

بررسي رفتار حدي بازار سهام و الگوسازي صحيح شكل توزيع بازده كل بازار نقش مهمي در مديريت ريسك بازار دارد. در پژوهش حاضر، الگوي توزيع بازده‌هاي حدي بورس اوراق بهادار تهران بر اساس رويكرد ماكزيمم بلوك‌ها و در فواصل متفاوت زماني مورد بررسي قرار گرفت. جهت انتخاب مدل مناسب در سري‌هاي زماني متفاوت از نمودار نسبت ال-مومنت(شاخص گشتاوري) استفاده گرديد و سپس با استفاده از محاسبه پارامترهاي مدل‌هاي انتخاب شده بر اساس روش حداكثر درست نمايي، نسبت به مطابقت و انتخاب مدل مناسب در هر فاصله زماني بر اساس آزمون اندرسون دارلينگ اقدام گرديد. به منظور الگوسازي توزيع بازده كل بازار از داده‌هاي شاخص كل بورس از سال 1384 تا 1395 استفاده شده و پايه محاسبات انجام شده نيز لگاريتم بازده روزانه بورس تهران بوده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه از بين مدل‌هاي مورد بررسي، مدل GL در فواصل زماني سالانه سري‌هاي حداقل و مدل GEV در ساير فواصل زماني سري‌هاي حداقل و حداكثر عملكرد بهتري دارد.

Study of the Extreme behavior of the Stock Market and the correct pattern of the distribution of returns has an important role in the management of market risk. The current study, based on BMM approach, examines the distribution pattern of return in Tehran Stock Exchange in different time intervals. In order to choose the appropriate model in different time series, L-Moment ratio diagram was used. Then, by using the calculation of parameters of the selected models based on the approach of Maximum likelihood, the conformity and selection of appropriate model in each time interval was performed based on AD test. To model the distribution of patterns of total market returns, the total stock index data of 2004-2016 was used and the basis of the performed calculation has the log of daily return of Tehran stock exchange. The results indicated that among the examined model, GL model in annual time interval and in minimum series, and GEV model in other time intervals of minimum and maximum series had a better performance.