عنوان مقاله :
توسعه معيار پايدار رديابي شاخص كل بورس اوراق بهادار تهران
عنوان به زبان ديگر :
Development of a Stable Tracking Measure for Tehran Stock Exchange
پديد آورندگان :
بت شكن، محمدهاشم دانشگاه علامه طباطبائي - گروه مالي و بانكداري , بحرالعلوم، محمدمهدي دانشگاه علامه طباطبائي - گروه مالي و بانكداري , ارضا، اميرحسين دانشگاه علامه طباطبائي - گروه مالي و بانكداري , تقي خان تجريشي، امير دانشگاه علامه طباطبائي - گروه مالي و بانكداري
كليدواژه :
خطاي رديابي و رديابي شاخص , ثبات پرتفوي ردياب , حداقلسازي خطاي رديابي ساختاري
چكيده فارسي :
بهمنظور سرمايهگذاري در يك شاخص منتخب در وهله اول به تشكيل يك پرتفوي كه تقريبي از آن شاخص باشد نياز داريم. اين كار رديابي شاخص ناميده ميشود. در اين پژوهش كيفيت معيارهاي مختلف رديابي شاخص سنتي را به همراه معيار توسعه داده شده، بررسي، مزايا و معايب هر يك را شناسايي، و نهايتا معيار پايدارتر را معرفي ميكنيم. برخلاف پژوهشهاي انجام شده بر روي تشكيل پرتفوي ردياب و نيز كيفيت رديابي كه درجه ميزان رديابي شاخص را در پرتفوي ردياب نشان ميدهد، تمركز اين پژوهش بر پايداري و ثبات معيارهاي رديابي است. بدين معنا كه ما به دنبال روشي كه بهترين پرتفوي ردياب با بالاترين كيفيت رديابي را تشكيل دهد، نبوديم، در عوض، در اين پژوهش تلاش شد تا نتايج دوره تخمين را با دوره سرمايهگذاري مقايسه كرده تا ضمن بررسي و تحليل معيارها مشخص كنيم كه كدام يك از معيارهاي ارزيابي از ثبات بيشتري برخوردار هستند. البته در نهايت مشخص شد كه با بهبود متغيرهاي ارزيابي ثبات، چگونگي تشكيل پرتفوي ردياب نيز بهبود يابد. در اين راستا، معيار نوين كيفيت رديابي محقق معرفي و سپس عملكرد آن با معيارهاي سنتي مقايسه شد. با مقايسه كيفيتهاي رديابي محقق و سه معيار سنتي نوسان خطاي رديابي (TEV) و ميانگين مجذور خطاها (MSE) و ميانگين انحراف مطلق(MAD) مشخص شد كه تفاوتهاي معناداري در مقادير پيشبينيكنندهشان وجود دارد. قلمرو مكاني اين پژوهش بورس اوراق بهادار تهران و جامعه آماري آن شامل كليه شركتهاي پذيرفته شده در بورس است. قلمرو زماني تحقيق نيز از ابتداي مهر ماه سال 1391 لغايت شهريورماه سال 1396 به مدت پنج سال ميباشد.
چكيده لاتين :
Because an index cannot be purchased directly, it has to be rebuilt by a portfolio which is an approximation of Index. This is called index tracking. In this research, first we discuss the vital role of Tracking Quality measurments for developing tracking portfolio via optimization based on sampling. Then we introduce a new measurement, Realized Tracking Quality (RTQ) and compare it with traditional measurements. Comparison of Realized Tracking Quality (RTQ) and three traditional measurements of producing tracking portfolios (Tracking Error Variance (TEV), Mean Squared Error (MSE) and Mean Absolute Deviation (MAD)) shows that there are significant differences in their anticipated values. In other words, we make a comparison of the approaches to index tracking and highlighting their advantages and disadvantages. Unlike other researches on rebuilding of tracking portfolio, this framework specifically addresses issues of stability of the tracking quality measurements, whether they produce tracking portfolios with the same tracking quality in the estimation period and the investment period or not. In fact, we were not looking for a method that would create the best tracking portfolio with the highest tracking quality; instead, this study attempted to compare the results of the estimation period with the investment period and determine which one would be more stable. The results indicate that Producing tracking portfolio will be optimized by improving stability measurements. For our analysis, we use Tehran Stock Exchange Index having all listed companies. The time period includes 5 years, between September 2012 and September 2017.
عنوان نشريه :
چشم انداز مديريت مالي