ارزيابي اقتصاد گردشگري در روستاهاي مازندران (مطالعه موردي: دهستان ناتل‌كنار عليا از بخش مركزي شهرستان نور)

گردشگري در پنج دهه اخير به‌عنوان يك فعاليت بشري و از صنايع با رشد بالا و گسترده شناخته‌شده است. از ديگر سو توسعه روستاها همانند شهرها در دستور كار برنامه ريزان قرارگرفته است، لذا ضرورت توجه به حوزه گردشگري، به‌عنوان راهكار مناسبي در راستاي توسعه روستايي مورد وفاق همه كارشناسان است. اين پژوهش به دنبال ارزيابي و تحليل اثرات گردشگري بر توسعه اقتصادي روستايي بخش مركزي شهرستان نور در استان مازندران مي‌باشد كه شامل 7 دهستان مي‌باشد. اين پژوهش به لحاظ ماهيت از نوع كاربردي بوده و مطالعه به‌صورت توصيفي-تحليلي انجام‌شده است، داده‌ها كيفي است و داده اندوزي از دو شيوه كتابخانه‌اي و ميداني انجام‌شده است. در بخش مطالعات ميداني از ابزار پرسشنامه استفاده شد كه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انجام‌گرفته است. پس از تجزيه‌وتحليل اطلاعات جمع‌آوري‌شده با كمك نرم‌افزارهاي رايانه‌اي Excel و Spss و بهره‌گيري از روش تحليل عاملي، تحليل خوشه‌اي و همچنين تكنيك تاپسيس استفاده‌شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه اولاً درآمدزايي از طريق گردشگري، بيشتر در بخش فروش محصولات كشاورزي، خدمات گردشگري و توليدات بومي بوده. طبق نتايج تحقيق از بين جامعه آماري منتخب، روستاي عباسا بيشترين و روستاي كارديكلا كمترين بهره مفيد را از صنعت گردشگري در منطقه برده‌اند.