پديد آورندگان :
ايماني، بهرام دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري و روستايي، اردبيل , حسيني اميني، حسن بحران و پدافند غير عامل , طالبي، رضا دانشگاه محقق اردبيلي، اردبيل
كليدواژه :
مكان گزيني , مركز مديريت بحران روستايي , شهرستان اردبيل , مدل AHP , مدل TOPSIS
چكيده فارسي :
مخاطرات محيطي و انساني يكي از اصلي ترين موانع تحقق توسعه پايدار بخصوص در سكونتگاه هاي انساني (به ويژه روستاها) مي باشد. در چند دهه اخير با رويكرد مديريت بحران استفاده از همه دستاوردهاي مديريتي، سازمان دهي و برنامه ريزي قبل از وقوع بحران با هدف مقابله با مخاطرات طبيعي و انساني، امري عقلاني و الزامي مي باشد. در مواجه شدن با بحران هاي احتمالي، يكي از اركان اصلي مقابله و پيشگيري مناسب از اثرات منفي اين نوع مخاطرات در نظر گرفتن مراكز مديريت بحران است كه همه اقدامات پيشگيري، آمادگي و مقابله، از جمله امداد رساني، اسكان موقت حادثه ديدگان، در آن مهيا شود تا پيامدها را درباره ي بحران احتمالي به حداقل ممكن است. از اين رو شهرستان اردبيل به علت واقع شدن در يك محدوده خطرپذير طبيعي و دارا بودن تاسيسات صنعتي بزرگ قابليت بالاي شكل گيري مخاطرات طبيعي و انساني را دارا مي باشد. بنابراين در پژوهش حاضر با رويكرد توصيفي – تحليلي و با استفاده از مدل تحليل سلسله مراتبي (AHP) در نرم افزار ARC GIS به پهنه بندي محدوده شهرستان اردبيل در راستاي جانمايي مراكز مديريت بحران روستايي اقدام شد. در ادامه پژوهش با استفاده از مدل TOPSIS (هشت معيار) به اولويت بندي اجرائي مراكز مديريت بحران روستايي در محدوده منطقه مورد مطالعه اقدام شد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه 13.3 درصد از اراضي شهرستان اردبيل بالاترين قابليت براي استقرار مراكز مديريت بحران را از خود نشان مي دهد. با توجه به پهنه هاي بهينه مشخص شده، 7 موقعيت براي استقرار مراكز مديريت بحران در محدوده مورد مطالعه مشخص شد و با استفاده از مدل TOPSIS به اولويت بندي اين مراكز اقدام شد و نتايج نشان داد كه پايگاه شماره 2 بالاترين قابليت و پايگاه شماره 1 كمترين قابليت براي استقرار مركز مديريت بحران را از خود نشان داد.
چكيده لاتين :
Environmental hazards are one of the main obstacles to the achievement of sustainable development, especially in human settlements (especially villages). Over the past decades, with the crisis management approach, the use of all management achievements, organization and pre-crisis planning to deal with hazards Natural and human is rational and necessary. In dealing with emerging crises, one of the main pillars of proper coping and prevention of the negative effects of these hazards is the inclusion of crisis management centers, which include all prevention, preparedness and response measures, including relief, temporary accommodation of the incident, in which It is possible to minimize the consequences of a possible crisis. Hence, the city of Ardabil, due to being located in an area of seismicity and its location in the border area of the country, has a high potential for the development of non-human hazards. Therefore, in this study, using a descriptive-analytical approach, using the Hierarchical Analytic Model (AHP) (13 criteria), the area of Ardabil city was zoned in order to locate Rural Crisis Management Centers and using the TOPSIS (8 criteria) model Prioritization of Rural Crisis Management Centers was conducted within the study area. The results of the research show that 13.3% of the land in Ardebil has the highest ability to establish crisis management centers. With respect to the specified areas, 7 locations for the establishment of crisis management centers were identified and the TOPSIS model was used to prioritize these centers and the results showed that the base number 2 has the highest capability and the base number 1 Featuring the lowest capacity for deployment of crisis management center
