بررسي اثر تعديل‌كنندگي بهره‌وري نيروي انساني در رابطه بين اعتماد سازماني و رفتار شهروندي سازماني

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر تعديل‌كنندگي بهره‌وري نيروي انساني در رابطه بين اعتماد سازماني و رفتار شهروندي سازماني انجام شد. روش: تحقيق از لحاظ مباني فلسفي پژوهش در گروه پارادايم اثبات گرا قرار مي‌گيرد، از حيث جهت‌گيري، كاربردي و از نظر نحوة گردآوري داده‌ها توصيفي (غيرآزمايشي) و پيمايشي از نوع همبستگي مبتني بر مدل‌سازي معادلات ساحتاري است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايذه بوده كه نمونه انتخابي 118 نفره به روش نمونه گيري تصادفي- طبقه‌اي انتخاب گرديد. جمع آوري داده‌ها بر اساس پرسشنامه‌هاي اعتماد سازماني ديكينسون (2009)، رفتار شهروندي سازماني راوليز (2008) و بهره‌وري نيروي انساني هرسي و گلداسميت (1981) صورت گرفت كه ضريب آلفاي كرونباخ آن‌ها به ترتيب 4/88%، 7/88% و 5/79% به‌دست آمد و روايي صوري و محتوايي آن‌ها با استفاده از نظر متخصصان و كارشناسان خبره و روايي سازه به كمك تحليل عاملي تأييدي تأييد شد. در راستاي اهداف و سؤالات پژوهشي، جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي به كمك نرم-افزارهاي SPSS 22 و Amos 22 استفاده گرديد. يافته ها: يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه اعتماد سازماني منجر به بروز رفتار شهروندي سازماني شده به‌طوري كه با در نظر گرفتن بهره‌وري نيروي انساني به عنوان متغير تعديل‌كننده، شدت رابطه بين اعتماد سازماني و رفتار شهروندي سازماني افزايش مي‌يابد. نتايج: مسئولين و متوليان با سرمايه‌گذاري در اعتماد سازماني و مديريت بهره وري نيروي انساني مي‌توانند شاهد ارتقاي هر چه بيشتر رفتار شهروندي سازماني باشند.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است.