بررسي تاثير آموزش تركيبي در مقايسه با آموزش حضوري بر رفتارهاي خود مراقبتي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

The effect Blended training on comparison with in-person training on self-care behaviors in type 2 diabetes patients

زمينه و هدف : بيماري ديابت به عنوان شايع ترين بيماري ناشي از اختلالات متابوليسم مي باشد. اين بيماري درمان قطعي ندارد، ولي قابل كنترل است. كنترل موفقيت آميز ديابت بطور عمده اي بستگي به خود مراقبتي بيمار دارد زيرا بيش از 95 درصد از مراقبت هاي ديابت توسط خود بيمار انجام مي شود. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش تركيبي در مقايسه با آموزش حضوري بر رفتارهاي خود مراقبتي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو انجام گرفت. مواد و روش ها : اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي داراي دو گروه آموزش تركيبي و آموزش حضوري بود كه در آن 60 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو به صورت تصادفي در دو گروه تركيبي و حضوري قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه استاندارد SDSCA (پرسشنامه خلاصه رفتارهاي خود مراقبتي ديابت) جمع آوري و مورد ارزيابي قرار گرفت. براي گروه آموزش تركيبي، برنامه هاي آموزش تركيبي اجرا شد و گروه آموزش حضوري، آموزش ها را به صورت حضوري در مركز بهداشتي درماني دريافت نمودند، نتايج با نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها : قبل از مداخله ميانگين و انحراف معيار نمره خودمراقبتي در گروه آموزش حضوري 0/74±3/3 و سه ماه بعد از مداخله 0/99±3/87 بود. در گروه آموزش تركيبي نيز قبل از مداخله ميانگين و انحراف معيار نمره خودمراقبتي 0/64±3/56سه ماه بعد از مداخله 0/85±4/6 بود كه اين تفاوت از نظر آماري در هر دو گروه معني دار بود ولي اين افزايش به نفع آموزش تركيبي بود. نتيجه گيري : نتايج اين مطالعه نشان داد كه استفاده از روش آموزش تركيبي در افزايش خود مراقبتي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو موثرتر از آموزش حضوري است. لذا استفاده از اين روش در كنترل و كاهش عوارض ناشي از بيماري، در مبتلايان به ديابت نوع دو توصيه مي شود.

Background and Objective: Diabetes is one of the most common diseases caused by metabolic disorders. This disease is not definitive, but it can be controlled. Successful diabetes control depends largely on patient self-care because more than 95 percent of diabetes care is done by the patient himself. The purpose of this study was to determine the effect Blended training on comparison with inperson training on self-care behaviors in type 2 diabetes patients. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental study with two groups of blended training and in-person training in which 60 patients with type 2 diabetes were randomly divided into blended training and in-person groups. Data were collected by standard questionnaires of SDSCA (Diabetes Self-Care Behavior Inventory). For the blended training group, blended training programs were implemented and the in-person training group received the training in person at the health center. The results were analyzed by SPSS 16 software. Results: Before the intervention, the mean and standard deviation of self-care score in the in-person training group was 3.3 ± 0.74 and three months after the intervention was 3.87 ± 0.99, In the blended training group before the intervention, the mean and standard deviation of self-care was 3.56 ± 0.64 and three months after the intervention was 4.6 ± 0.85, this difference was statistically significant in both groups. But this increase was in favor of blended training. Conclusion: The results of this study showed that the use of blended training method is more effective in increasing the self-care of patients with type 2 diabetes than the in-person training. Therefore, the use of this method in controlling and reducing the complications of the disease is recommended in patients with type 2 diabetes.