نقش سياست‌هاي قومي و مذهبي در مشاركت اقوام در امنيت، توسعه همه جانبه و همگرايي با تأكيد بر تركمن‌هاي شمال و شمال شرق ايران

Role of Ethnic and Religious Policies in Participation of Peoples in Security, Comprehensive Development and Convergence with Emphasis on the North and Northeast Turkmen

ايران كشوري چند قوميتي است و برحسب دو عنصر شاخص مذهب و زبان بين اقوام ايراني تمايز وجود دارد و آن‌ها را به چند دسته تقسيم مي‌كند. در اين كه موضوع اقوام و مسئله قوميت يكي از مهم‌ترين مباحث و مسائل مطرح در ايران معاصر است ترديدي نيست. در اين راستا مهم‌ترين نكته در سياست­گذاري و مديريت قومي، ايجاد توازن و سازش ميان تعلقات ملي و قومي است. مشاركت مردم در امور سياسي، اقتصادي و اجتماعي، يكي از مباحث مهم جامعه ‌شناسي و علم سياست است؛ نظام‌هاي سياسي بر پايه‌ي اعتماد عمومي و اراده‌ي مردم استوار مي‌گردند و استمرار و اقتدار آن‌ها وابسته به مشاركت و دخالت مردم است. با توجه به اين مقدمه سؤال اصلي مقاله حاضر اين است كه مشاركت سياسي و اقتصادي اقوام ايراني در مديريت كشور چه اثر و نقشي در امنيت و توسعه همه‌جانبه و همگرايي اقوام دارد؟ فرضيه‌اي را كه براي پاسخگويي به اين سؤال اصلي در صدد آزمونان هستيم اين است كه به نظر مي‌رسد كه در تاريخ ايران هر زمان دولت مركزي به اقوام و گروه‌هاي قومي توجه كرده ساختار سياسي ما شاهد مشاركت و همياري و همسويي آن‌ها با خواست­هاي حاصل از سياست‌گذاري‌هاي مركز بوده‌ايم. تحقيق حاضر به صورت توصيفي­-پيمايشي انجام مي‌شود. بدين صورت كه ابتدا با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و مقالات پژوهشي و نيز ساير منابع علمي به گرداوري و تحليل مشاركت سياسي و اقتصادي و ادبيات قوميت پرداخته شود و در ادامه با استفاده از روش دلفي به آزمون فرضيات پژوهش پرداخته مي­شود. يافته‌هاي مقاله نشان مي‌دهد كه تشويق اقوام ايراني به حذف ناسيوناليسم افراطي قومي و نهادسازي سازماني، بستري براي مشاركت نظام‌مند در متن نظام سياسي فراهم مي‌سازند و از طرف ديگر چنانچه احساس هويت متفاوت در كنار احساس محروميت‌هاي سياسي-اجتماعي قرار گيرد مي‌تواند موجد عوارض امنيتي در كشور باشد. همچنين سبكي وزنه مديريت سياسي به نسبت وزنه جمعيتي و احساس محروميت‌هاي اقتصادي و اجتماعي نسبت به مركز در ايران مي‌توانند احساس هويت متفاوت در قوميت‌ها را تشديد نمايند.

Iran is a multi-ethnic country there is a distinction between two indices of religion and language among the Iranian tribes and they divide them into several categories. There is no doubt that the issue of ethnicity and ethnicity is one of the most important issues and issues in contemporary Iran. In this regard, the most important point in policymaking and ethnic management is the creation of a balance and compromise between national and ethnic affiliations. Participation of people in political, economic and social affairs is one of the major issues of sociology and political science; Political systems are based on public trust and the will of the people, and their continuity and authority depend on the participation and interference of the people. According to this introduction, the main question of the present article is that what is the political and economic participation of the Iranian people in the management of the country in the security and development of the people and their convergence? The hypothesis we are trying to answer for this question is that seems that in the history of Iran, whenever the central government is concerned with ethnic groups and ethnic groups, our political structure has witnessed their participation and their alignment with the demands of the center's policies. The present study is descriptive-survey. In the first instance, using library resources and research papers as well as other scientific sources, it is necessary to collect and analyze political and economic participation and ethnic literature. The Delphi method is then used to test the hypothesis of the research. The findings of the paper show that encouraging Iranian ethnic groups to eliminate ethnic extreme nationalism and institutional organization provide a framework for systematic participation in the context of the political system and on the other hand, if the feeling of identity is different along with the sense of political-social deprivation can lead to security problems in the country. Also, the style of political management weight in terms of population size and feelings of economic and social deprivation towards the center in Iran can exacerbate the feeling of different identity in the ethnic groups.