تحليل نقش سرمايه اجتماعي بر مشاركت‌پذيري در طرح‌هاي ساماندهي بافت‌هاي فرسوده با رويكرد بازآفريني شهري(مورد پژوهي: منطقه 12 شهر تهران)

The Analysis of the Role of Social Capital on Participation in Urban Regeneration Reconstruction Projects (Case Study: Region 12 of Tehran)

رويكرد بازآفريني شهري در پاسخ به عدم توجه به جنبه‌هاي اجتماعي و به طور اخص مشاركت شهروندان در طرح‌هاي ساماندهي بافت فرسوده و تأكيد صرف بر جنبه‌هاي اقتصادي و كالبدي كه منجر به شكست اين طرح‌ها بوده مطرح شده است. توجه به مشاركت به عنوان يك ركن اصلي در بازآفريني شهري، نظر پژوهشگران را به سمت عوامل موثر در ارتقاي مشاركت جلب كرده است. طبق مطالعات عامل سرمايه اجتماعي به عنوان يك مولفه موثر در ميزان مشاركت شهروندان در طرح‌هاي بهسازي نوسازي مطرح است و اين مولفه را به يك مولفه داراي اهميت در رويكرد بازآفريني تبديل كرده است. هدف مقاله حاضر تحليل نقش سرمايه اجتماعي در مشاركت‌پذيري در طرح‌هاي ساماندهي بافت فرسوده با رويكرد بازآفريني شهري مي‌باشد. روش مورد استفاده در اين مقاله توصيفي–پيمايشي و جامعه آماري شامل ساكنين منطقه 12 شهر تهران بوده و به منظور آزمون فرضيه‌ها از روش همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه بين شاخص‌هاي سرمايه اجتماعي و مشاركت‌پذيري رابطه معنادار و مثبت وجود دارد و سرمايه اجتماعي 67 درصد از واريانس تغييرات مشاركت‌پذيري در طرح‌ها را تبيين مي‌كند. مدل پژوهش نيز از برازش مناسبي برخوردار بوده و انطباق مطلوبي بين مدل ساختاري شده با داده‌هاي تجربي فراهم گرديده است.

The urban regeneration approach has been addressed in response to the lack of attention to social aspects and, in particular, the participation of citizens in the design of erosion structure and the emphasis on the economic and physical aspects that led to the failure of these plans. Attention to participation as a pillar of urban regeneration has attracted researchers' attention toward effective factors in promoting participation. According to studies, social capital has been considered as an effective component in the level of citizen participation in modernization improvement projects and has turned this component into an important component in the rehabilitation approach. The purpose of this paper is to analyze the role of social capital in participation in urban regeneration urban regeneration plans. The method used in this paper is descriptive-survey and the statistical population consists of residents of district 12 of Tehran. To test the hypotheses, Pearson correlation method and structural equation modeling have been used. The results of the research show that there is a significant and positive relationship between social capital and participatory indices, and social capital explains 67% of the variance of participatory changes in the plans. The research model has a good fit and a good fit between the structured model and the experimental data is provided.