عنوان مقاله :
بررسي اشعار آييني دورۀ مشروطه
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
اكبري، منوچهر دانشگاه تهران - زبان و ادبيات فارسي، تهران، ايران , خيري، مليحه دانشگاه تهران - زبان و ادبيات فارسي، تهران، ايران
كليدواژه :
نقد ادبي , دوره مشروطه , شعر آييني , شعر مذهبي
چكيده فارسي :
اشعاري كه در موضوعات مدح يا رثاي معصومين(ع)، غدير، بعثت، معراج رسول(ص)، ظهور، عاشورا، تولّي و تبرّي اهل بيت عصمت و طهارت باشد، در حوزه شعر آييني قرار مي‌گيرند. در دوره مشروطه مضامين جديدي وارد ادبيات مي‌شود كه برگرفته از فرهنگ عاشورا و قيام حسيني هستند. ستم‌‌‌ستيزي، برقراري عدالت و نيز مبارزه با استعمار، از مضاميني است كه با توجه به شرايط زمانه و تحت تأثير نهضت عاشورا در شعر رواج مي-يابند. شاعران آييني‌‌‌سراي اين دوره را مي‌توان در دو دسته متمايز قرار داد؛ يكي شاعراني كه در كنار مسائل ديني به مسائل اجتماعي و سياسي زمان خود توجه دارند و به آن موضوعات هم پرداخته‌اند؛ اما دسته دوم شاعراني كه در اشعارشان توجه چنداني به حوادث سياسي يا اجتماعي زمانه نداشته‌اند. در اين مقاله از روش كتابخانه‌اي و پژوهشي در آثار شاعران مشروطه و از شيوۀ مطالعۀ توصيفي، تحليلي و انتقادي، استفاده شده‌‌‌است.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي نقد ادبي و سبك شناسي
