عنوان مقاله :
بررسي تاثير آموزش اصول حفظ سلامتي طب سنتي ايران بر سبك زندگي بهورزان
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of training Persian Medicine Principles for Maintaining Health on the Lifestyle of Health Workers
پديد آورندگان :
روحاني، زكريا دانشگاه شاهد - دانشكده پزشكي، تهران، ايران , منتظري، علي پژوهشكده علوم بهداشتي جهاد دانشگاهي - مركز تحقيقات سنجش سلامت، تهران، ايران , واعظ مهدوي، محمدرضا دانشگاه شاهد - دانشكده پزشكي، تهران، ايران , فقيه زاده، سقراط دانشگاه زنجان - دانشكده پزشكي، زنجان، ايران , خدادوست، محمود وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي - دفتر طب سنتي ايران، تهران، ايران
كليدواژه :
آموزش , بهورزان , اصول حفظ سلامتي , طب سنتي ايران , سبك زندگي
چكيده فارسي :
مقدمه
سبك زندگي نا مناسب يكي از مهمترين علل افزايش بيماري ها بخصوص بيماري هاي مزمن در سال هاي اخير بوده است. طب سنتي ايراني با ارائه ي راهكارهاي مناسب براي حفظ سلامتي مي تواند نقش مهمي در ارتقاي سلامت جامعه داشته باشد. ارتقاي سلامت بهورزان به عنوان يكي از موثرترين نيروهاي حوزه ي بهداشت و درمان از اهميت فراواني برخوردار است و هدف از اين مطالعه بررسي اين نكته است كه آيا آموزش اصول حفظ سلامتي طب سنتي ايران مي تواند باعث تغيير رفتار در جهت بهبود سبك زندگي بهورزان شود يا خير.
مواد و روش كار
اين پژوهش مطالعه اي نيمه تجربي بود كه در سال 1396 در شهرستان كاشان انجام شد و طي آن 54 بهورز شهرستان كاشان وارد مطالعه شدند. ابزار بررسي سبك زندگي در اين مطالعه، پرسشنامه اي بود كه توسط گروه محققان طراحي شد. مداخله ي آموزشي طي 5 هفته و 25 ساعت آموزشي اجرا گرديد و در اين دوره، اصول شش گانه ي حفظ سلامتي (هوا، ورزش و استراحت، خواب و بيداري، خوردن و آشاميدن، حفظ مواد ضروري و دفع مواد زائد، حالات رواني) به بهورزان آموزش داده شد. گردآوري داده ها قبل و سه ماه بعد از مداخله ي آموزشي با استفاده از پرسشنامه ي كتبي انجام گرفت. به منظور دستيابي به نتايج، از نرم افزار SPSS19 و آزمون هاي paired t-test و كاي - دو استفاده شده است.
يافته ها
نتايج نشان داد كه آموزش اصول حفظ سلامتي طب سنتي ايراني باعث تغيير رفتار معنادار در پنج اصل هوا، خواب و بيداري، خوردن و آشاميدن، حفظ مواد ضروري و دفع مواد زائد و حالات رواني گرديده است.
چكيده لاتين :
Objective (s): The study was conducted to investigate the effectiveness of training of Iranian traditional medicine principles on health workers' lifestyle in Kashan, Iran.
Methods: This was a quasi-experimental study on a sample of 54 health workers. The educational intervention was performed through 5 weeks and 25 educational hours during which, principles of health maintenance (weather, exercise and resting, sleep and awakeness, eating and drinking, maintaining essential materials and repelling unnecessary materials, psychological health) were taught to health workers. Data collection was conducted before and three months following the educational intervention.
Results: According to the statistical analysis significant improvement was observed in five principles (weather, sleep and awakeness, eating and drinking, maintaining essential materials and repelling unnecessary materials and psychological health).
Conclusion: The findings indicated that training Iranian traditional medicine principles for maintaining health could improve the lifestyle of health workers.
