تأثيرآموزش مهارت‌هاي تاب‌آوري بر كيفيت زندگي كاري پرستاران: يك مطالعه كنترل تصادفي شده

Effectiveness of resilience education on quality of working life among nursing personnel: A randomized controlled study

مقدمه ارتقاي كيفيت زندگي كاري پرستاران نقش بسزايي در بهبود عملكرد آنها و ارائه مراقبت هاي با كيفيت پرستاري دارد. پرستاري شغل پر استرسي است. مهارت هاي تاب آوري به پرستاران كمك مي كند تا بهتر با شرايط سخت كاري و انتظارات زياد ديگران كنار بيايند. اين پژوهش به بررسي تاثير آموزش مهارت هاي تاب آوري بر كيفيت زندگي كاري پرستاران پرداخت. مواد و روش كار اين مطالعه كنترل تصادفي شده در سال 1394 بر روي 60 پرستار يكي از بيمارستان هاي خصوصي شهر تهران كه به صورت تصادفي به دو گروه آزمون (30 نفر) و شاهد (30 نفر) تقسيم شدند، انجام شد. پرستاران گروه آزمون، آموزش هاي نظري كيفيت زندگي كاري، استرس و فرسودگي شغلي و تاب آوري را در دو جلسه ي سه ساعتي دريافت كردند. سپس، آموزش هاي عملي مهارت هاي تاب آوري در 9 جلسه 1/5 ساعتي به صورت هفتگي به آنها ارائه شد. از يك پرسشنامه كيفيت زندگي كاري معتبر شامل 9 بعد و 36 گويه براي جمع آوري داه هاي قبل و پس از اجراي مداخله آموزشي استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS17 تحليل شدند. يافته ها ميانگين كيفيت زندگي كاري پرستاران در گروه آزمون از 2/68 به 3/01 از 5 امتياز رسيده (12/3 درصد افزايش) و آزمون تي زوج اين اختلاف را از نظر آماري معنادار نشان داد. كيفيت زندگي كاري پرستاران در گروه شاهد، در شروع و پايان مطالعه، تفاوت آماري معنادار نداشت. فوق نتايج مداخله آموزشي بيشترين تاثير مثبت را بر ابعاد حل مشكلات فردي، مشاركت در سازمان، ارتقاي شغلي، امنيت شغلي و حقوق و دستمزد پرستاران گروه آزمون داشته است. بحث و نتيجه گيري آموزش منجر به ارتقاي مهارت هاي تاب آوري پرستاران و در نتيجه كاهش استرس شغلي و افزايش كيفيت زندگي كاري آنها شد.

Objective (s): Improving quality of working life (QWL) among nurses is crucial for enhancing their performance and, consequently, delivery of quality nursing care to patients. Resilience skills assist nurses to deal better with workplace adversity and demands. Hence, this research examined the effect of teaching resilience skills on nurses’ QWL in a private hospital in Tehran, Iran. Methods: This was a randomized controlled study that was carried out in 2015. Sixty nurses in a private hospital in Tehran, Iran were allotted to two experimental (30 nurses) and control (30 nurses) groups. Nurses in the experimental group were taught about the QWL, job stress, and burnout and resiliency in two 3 hours educational sessions. In addition, they attended 9 practical 1.5 hours training sessions. A valid and reliable questionnaire was used to collect nurses’ QWL data. Data was analyzed using SPSS, v. 17 statistical software. Results: The mean score of nurses’ QWL in the intervention group increased from 2.68 to 3.01 out of 5 (12.3% increase). The paired t-test confirmed the difference as significant (p = 0.003). There was no significant changes in the control group’s QWL at the beginning and the end of the study (2.68 vs. 2.69). Resilience education and training had the most effect on disturbance handling, participation and involvement, job promotion, job security, and salaries dimensions of QWL of the study group. Conclusion: Resilience education and training reduces nurses’ job stress and improves their quality of working life.