بررسي مولفه ها و الگوهاي طنز در آثار داوود اميريان

The Study of the components and patterns of satire in the works of DavoudAmirian

داوود اميريان (1349) از نويسندگان طنزپردازي است كه توانسته است در عرصه ادبيات نوجوان بدرخشد. بسياري از آثار و داستان هاي او فضاي جنگ تحميلي را ترسيم مي كنند. او براي انتقال فرهنگ دفاع مقدس، روش طنز را برمي گزيند تا بتواند از اين طريق از تلخي هاي جنگ بكاهد. به كارگيري طيف متعدد و متنوعي از سازوكارهاي ايجاد طنز از شاخصه هاي سبكي آثار اميريان است. بر اساس يافته هاي اين مقاله، اين سازوكارها به دو دسته عمده تقسيم مي شوند: «سازوكارهاي مبتني بر كاربرد زبان» كه از فراواني و بسامد كمتري برخوردارند و «سازوكارهاي مبتني بر محتواي زبان» كه فراواني قابل توجهي در آثار اميريان دارند. البته هر يك از اين دو دسته بر اساس الگوها و نظريه هاي متداول طنز به انواع متعددي تقسيم مي شوند كه در اين مقاله به طور مفصل به آنها پرداخته مي شود. اين مقاله برآن است تا با بررسي سه مجموعه داستان از آثار اميريان و بر اساس نظريه و الگوهاي متداول جهان طنز، به طبقه بندي و تحليل سازوكارهاي طنز در آثار وي بپردازد.

Satir is important as one of the species of verbal art from the perspective of aesthethics. DavoudAmirian )1349( is one of the satirical writers who has been able to become populrinto teenage literature. Many of Amirian’s works depict the imposed war of space. Of course, in order to transfer the sacred defense culture, he chooses a humorous way to reduce the horrors of war and its horrific events, and to transfer it into a joke form that is appropriate to the age of his audience. The use of a diverse and varied range of humor creation mechanisms is one of the stylistic features of the works of Amirian. According to the findings of this paper, these mechanisms are divided into two main categories: "usage-based mechanisms of language", which are less frequent, and "content-based mechanisms of language" that have a significant frequency. Of course, each of these two categories is divided into several types according to the patterns and theories of the world of satire, which are discussed in detail in this article. In orderto unveil some of the effects of aesthetics, the article will examin three ses of works of the author from the perspective of conventional patternes of the world of the satire and will classify the mechanisms of this thechnique in his works.