بررسي ارتباط فعاليت بدني و شاخص توده بدني بر سطح سلامت زنان يائسه استان كرمان

Evaluation of Relationship between Physical Activity and Body Mass Index on Postmenopausal Women’s Health Status in Kerman Province

مقدمه و اهداف: يكي از دوران‌هاي حساس زندگي يك زن، دوره يائسگي است. افزايش سطح سلامت در اين دوران مي‌تواند كيفيت زندگي بهتري را براي او رقم‌زده و ثمرات زيادي براي وي داشته باشد. هدف از اين مطالعه، ارزيابي رابطه سطح فعاليت بدني و سطح سلامت زنان يائسه در استان كرمان بود. روش كار: 536 زن يائسه استان كرمان مد نظر قرار گرفتند. از پرسشنامه سلامت عمومي گلدنبرگ براي سنجش سطح سلامت و براي سطح فعاليت بدني از پرسشنامه عمومي فعاليت ورزشي (GPAQ) استفاده شد. از فرمول شاخص توده بدني براي اندازه‌گيري BMI استفاده شد. در نهايت باتوجه به طبيعي نبودن توزيع داده‌ها از آمار غير نرمال اسپيرمن، كروسكال واليس و بونفروني استفاده شد. يافته‌ها: سطح فعاليت بدني در زنان يائسه استان كرمان پايين‌تر از مقدار توصيه شده توسط سازمان جهاني بهداشت بود. يافته‌ها نشان داد كه رابطه آماري معني‌داري بين فعاليت بدني و سطح سلامت (0/259r=) در زنان يائسه استان كرمان وجود دارد (0/001 P≤). شاخص توده بدني و سطح سلامت رابطه معكوس و معني‌داري (0/186-) با يكديگر داشتند (0/001 P≤). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها، رابطه آماري معني‌داري بين سطح فعاليت بدني و سطح سلامت عمومي زنان يائسه مشاهده شد و با توجه به تأثير فعاليت بدني بر سلامت مي‌توان گفت احتمالاً افزايش سطح فعاليت بدني زنان يائسه استان كرمان بتواند سطح سلامت و شاخص توده بدني آن‌ها را بهبود بخشيد.

Background and Objectives: Menopause is one of the most sensitive events in a woman's life. Health improvement in this period can bring women a better quality of life and has many effects. This study was conducted to investigate the relationship between the level of physical activity and the level of health of postmenopausal women in Kerman Province. Methods: A total of 536 postmenopausal women were selected from Kerman province. The Goldberg’s General Health Questionnaire was used to measure the level of health and the general physical activity questionnaire (GPAQ) was applied to determine the amount of physical activity. The formula for measuring body mass index was used for BMI. Ultimately, the Spearman, Kruskal Wallis, and Bonferroni statistics were used because the data distribution was not normal. Results: The amount of physical activity in postmenopausal women in Kerman Province was lower than the WHO recommended. There was a significant relationship between physical activity with the level of health (r = 259), (P≤0.001). Moreover, BMI and health level had an inverse relationship (-0.186) (P≤0.001). Conclusion: Based on the results, a significant relationship was found between physical activity and general health status of postmenopausal women. Considering the effect of physical activity on health, it can be concluded that increased physical activity of postmenopausal women in Kerman Province can improve their health and BMI.