تاثيركم‌آبياري تنظيم‌شده بر ويژگي‌هاي رشدي، عملكرد و كيفيت ميوه آلو ژاپني رقم فراير

كم‌‌آبياري يكي از شيوه‌‌هاي موثر افزايش كارايي مصرف آب در باغ‌‌هاي ميوه مناطق خشك و نيمه خشك مي‌‌باشد. در اين پژوهش، تأثير كم‌‌آبياري (75 و 50% نياز تبخير و تعرق) بر آلو ژاپني رقم فراير در دو مرحله سخت شدن هسته و پس از برداشت ميوه‌‌ها بر ويژگي‌‌هاي رشدي و همچنين عملكرد و كيفيت ميوه در زمان برداشت و در پايان دو ماه نگه‌داري در سردخانه بررسي شد. نتايج نشان داد كم‌‌آبياري سبب كاهش معني‌‌دار تعداد گره، طول ميانگره و رشد طولي شاخه‌‌ها شد، اما تاثير كم‌‌آبياري در كاهش رشد طولي شاخه‌‌ها در مرحله پس از برداشت ميوه به طور معني‌‌داري بيشتر بود. تراكم گلدهي و تشكيل ميوه درختان آلو در سال بعد زير تأثير تيمار كم‌‌آبياري قرار نگرفتند. ميزان عملكرد كل و ميوه‌‌هاي بازارپسند در تيمار %50 نياز تبخير و تعرق به طور معني‌‌داري نسبت به شاهد كاهش يافت، اما تفاوتي بين شاهد و تيمار 75% مشاهده نشد. كم‌‌آبياري تاثيري بر درصد ماده خشك ميوه‌‌ها نداشت، اما سفتي بافت ميوه‌‌هايي كه 75% نياز آبي‌‌شان را دريافت كردند (3/2 كيلوگرم ‌‌بر‌‌ سانتي‌‌متر ‌‌مربع) به‌طور معني‌داري در پايان دوره انبارماني بيشتر از تيمار50% و شاهد (به ترتيب2/1، 85/1 كيلوگرم‌‌ بر‌‌ سانتي‌‌متر ‌‌مربع) بود. كمترين ميزان SSC و TA در زمان برداشت و نيز در پايان دوره انبارماني در تيمار 50% مشاهده شد. در مجموع، آبياري با 75% نياز تبخير و تعرق بدون آنكه باعث كاهش عملكرد شود و با صرفه‌جويي در مصرف آب، توصيه مي‌‌شود.