مطالعه‌ي تطبيقي شفافيت عمل‌كرد بيمارستان‌ها در هشت كشور

Comparative Study of Hospitals’ Transparency in Eight Countries

مقدمه: عدم‌تقارن اطلاعاتي در بازار سلامت، قدرت بيماران در انتخاب ارايه‌دهنده‌ي خدمت را كاهش مي‌دهد. كشورها جهت افزايش تقارن اطلاعاتي، به سمت ارتقاي شفافيت عمل‌كرد خدمت‌گزاران سلامت حركت كرده‌اند. مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي تطبيقي اقدامات كشورهاي منتخب در اين زمينه انجام شد. روش كار: در مطالعه‌ي تطبيقي حاضر، كشورها با كمك شاخص‌هاي جهاني داده‌ي‌‌باز و سنجه‌ي داده‌ي‌‌باز انتخاب شدند. سپس با جستجوي كليدواژه‌هايي چون ابزار مقايسه‌ي بيمارستان‌ها به وبسايت ديگر كشورها دست‌رسي حاصل شد. در نهايت، اجزاي اين پايگاه‌ها از جمله شاخص‌هاي انتشار اطلاعات و نوع مالكيت و سازمان‌دهي آنها با يك‌ديگر مقايسه شد. يافته‌ها: پايگاه‌هاي شفافيت هشت كشور جهت بررسي بيش‌تر انتخاب شد. تعداد شاخص‌ها براي مقايسه‌ي بيمارستان‌ها از 17 شاخص در استراليا تا 195 شاخص در انگلستان متفاوت بود. نوع شاخص‌ها نيز شامل مواردي چون تعداد مراجعات، زمان انتظار، طول اقامت، رضايت بيماران، رضايت كاركنان، پيامدهاي درمان، كنترل عفونت و هزينه‌ي خدمات بود. به‌طور‌كلي هر كشور بر اساس نيازها و محدوديت‌هاي نظام سلامت خود، اقدام به انتشار اطلاعات كرده بود. نتيجه‌گيري: با افزايش آگاهي عمومي، كشورها به سمت ارتقاي شفافيت عمل‌كرد از جمله در بخش سلامت حركت كرده و دولت‌ها نقش اصلي را در ايجاد زيرساخت‌هاي شفافيت داشته‌اند. اين زيرساخت‌ها از حمايت‌هاي سياسي و قانوني تا توليد، گردآوري و انتشار داده‌ها را شامل مي‌شود. از اين رو توصيه مي‌شود سياست‌گذاران كشور با بهره‌گيري از تجارب جهاني و توجه به اقتضائات داخلي، گام‌به‌گام در اين مسير حركت نمايند.

Introduction: Information asymmetry leads to less informed patients in choosing healthcare providers. Therefore, countries have moved forward to increase providers’ transparency, information symmetry and patients’ power. This study was designed to compare countries’ experiences about hospitals’ transparency. Methods: The list of countries in this comparative study was prepared with the help of the Global Open Data Index and Open Data Barometer. Searching for official websites with keywords like “hospital transparency” and “hospital comparing tool,” the final websites were obtained. Finally, indicators and types of organization of these websites were compared. Results: Websites from eight countries were selected. The number of indicators for comparing hospitals was variable, from 17 in Australia to 195 in the UK. Type of indicators could be categorized into several groups, including waiting times, length of stay, patients’ experience, staff’s experience, treatment outcomes, infection control, and price of care. Studied experiences showed that countries developed hospitals’ transparency due to their needs and limitations. Some countries like the UK and the US were pioneers but there is a global trend to develop transparency in the health system. Conclusion: By increasing public awareness, governments moved forward to develop transparency and the health sector was not an exception. Although private companies and startups are engaged in these innovations, governments have the main role to build the legal, political, and data infrastructures. Therefore, it is recommended that Iranian policymakers and politicians develop transparency of hospitals and health systems gradually using global experiences and considering domestic conditions and capacities.