ارزيابي عملكرد نظام ارجاع اورژانس اجتماعي در شهرستان تبريز

Assessing the Performance of Social Emergency Referral System (SERS) in Tabriz

زمينه و اهداف هدف از اين مطالعه ارزيابي عملكرد نظام جامع ارجاع اورژانس هاي اجتماعي در شهر تبريز است. مواد و روش ها مطالعه ي حاضر يك مطالعه ي تلفيقي (كمي و كيفي) مي باشد. نظرات صاحبنظران در خصوص وضعيت برنامه با مصاحبه گروهي و مصاحبه فردي و پرسشنامه ي نيمه ساختار يافته مصاحبه جمع بندي و با روش تحليل محتوايي تحليل شد. داده هاي مربوط به عملكرد و خدمات ارائه شده بر اساس اطلاعات ثبت شده در مجتمع سلامت شهيد چمران و مركز بهداشت استان آذربايجان شرقي استخراج و در قالب آمار توصيفي (تعداد و درصد) گزارش شد. يافته ها بر اساس يافته هاي مطالعه از بين افراد آسيب پذير ارجاع داده شده 84درصد مربوط به اعتياد و 16درصد مربوط به ساير آسيب ها بود. همچنين از 11 آسيب اجتماعي شناسايي شده بعد از اعتياد بيشترين آمار مربوط به طلاق، همسر آزاري و بازماندگان از تحصيل مي باشد و بيشترين ارجاع به سازمان بهزيستي بود. مهم ترين نقاط قوت برنامه، شناسايي افراد آسيب پذير و هدايت آنها جهت دريافت خدمات حمايتي و فعال شدن سازمان هاي مردم نهاد و مهم ترين نقاط ضعف آن همكاري ناقص سازمان ها عنوان شد. همچنين در راستاي پيشبرد برنامه بايد پتانسيل همكاري خوب بهزيستي، هلال احمر و كميته امداد و از سوي ديگر ضعف همكاري استانداري و شهرداري مورد توجه قرار گيرد. نتيجه گيري با توجه به يافته ها، يكي از مهم ترين موضوعاتي كه بايد در راستاي ارتقاي عملكرد و گسترش نظام ارجاع اورژانس اجتماعي در تبريز در نظر گرفته شود، بهبود مشاركت و همكاري تمامي ذينفعان و سازمان هاي مرتبط به منظور افزايش اعتماد عمومي به برنامه و همچنين ارتقاي عملكرد آن مي باشد.

Background and Objectives: The aim of this study was to assess the performance of Social Emergency Referral System (SERS) in Tabriz. Material and Methods: This was a mix-method study (quantitative and qualitative). The opinions of the experts regarding SERS were summarized by interview and semi-structured questionnaire and analyzed by content analysis method. Performance indicators and service provision were extracted based on recorded data in the health center of Shahid Chamran and the health center of East Azerbaijan province and presented in descriptive statistics. Results: According to the findings of the study, among vulnerable people, 84% were related to addiction and 16% were other problems. Of the 11 detected social harms, after drug addiction, the highest rates refer to divorce, spouse abuse and students who dropeed out of schools and was the largest share of referrals to the welfare organization. The most important strengths of the SERS were identifying vulnerable people and guding them to receive support services and activation of NGOs and the most important weaknesses were the weak cooperation of organizations. Also, for SERS progress, the potential of close cooperation of welfare organization, the Red Crescent and the Relief Committee and the lack of cooperation between provincial government and the municipality should be considered. Conclusion: According to the study findings, in order to improve the performance and expansion of the SERS in Tabriz, one of the most important issues that should be considered, is to improve the participation and cooperation of all stakeholders and related organizations in order to increase public trust in the program and improving its performance.