عنوان مقاله :
پاسخ برونكواسپاسم به هواي معتدل و سرد به دنبال اجراي فعاليت ورزشي زير بيشينه توسط ايمپالس اوسيلومتر
عنوان به زبان ديگر :
Airway narrowing response to moderate and cold temperature following a sub-maximal physical activity evaluated by Impulse oscillometry and spirometry
پديد آورندگان :
مرادي مصطفي دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , عظيمي فرهاد دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , مرادي مجتبي دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم ورزشي و تندرستي
كليدواژه :
برونكواسپاسم ناشي از ورزش , هواي سرد و ورزش , ايمپالس اوسيلومتر , اسپيرومتر
چكيده فارسي :
ايمپالس اوسيلومتر به عنوان روشي غيرمستقيم در ارزيابي تغييرات راه هاي تنفسي ناشي از ورزش، در مقايسه با اسپيرومتر، كمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، مقايسه پاسخ راه هاي هوائي به يك جلسه فعاليت ورزشي زيربيشينه در هواي معتدل و سرد و رابطه داده هاي ايمپالس اوسيلومتر با اسپيرومتر مي باشد. روش شناسي : 18 مرد با فعاليت جسماني طبيعي و شاخص توده بدني كمتر يا مساوي 25 و مستعد برونكواسپاسم ناشي از ورزش ، براي اين مطالعه انتخاب شدند. پروتكل تحقيق شامل 6 دقيقه فعاليت زيربيشينه با 80 تا 90 درصد حداكثر ضربان قلب، روي ترميل و در هواي 4 و25 درجه سانتيگراد آزمايشگاه بود. براي مقايسه داده هاي هواي سرد، به فاصله 48 ساعت، تست يكسان در هواي 22 درجه آزمايشگاه نيز از آزمودني ها بعمل آمد. نتايج: ميان داده هاي اسپيرومتريك و اوسيلومتريك فعاليت ورزشي در هواي سرد و معتدل، رابطه معناداري مشاهده شد. داده هاي اسپيرومتري اختلاف معناداري را در مرحله پس از ورزش، در دو محيط سرد و معتدل نشان داد (p<0.001). اندازه گيري مقاومت تنفسي توسط ايمپالس اوسيلومتر اختلاف معناداري را در حداكثر كاهش شاخص راه هاي هوائي در هردو محيط شناسائي كرد. بحث و نتيجه گيري: رابطه معنادار ميان داده ها، كارآمدي اوسيلومتري در اندازه گيري پاسخ راه هاي هوائي به ورزش را نشان داد. نتايج نشان داد كه هردو محيط مي توانند با مكانيسم مشترك بيش پاسخي و خشك شدن راه هوائي، باعث بروز برونكواسپاسم ناشي از ورزش شوند.
چكيده لاتين :
The efficacy of impulse oscillometry (IOS) as an indirect measure of exercise-induced airway
changes, compared to spirometry has not been comprehensively appreciated. The objective was to
compare airway responses to cold temperature exercise with 80 to 90% VO2max and to recognize
Methods: Eighteen whether impulse oscillometry parameters relate to spirometry parameters.
active men with probable Exercise-Induced Bronchospasm (Body Mass Index ≤25) were screened for
this study. The exercise protocol was two 6-min sub-maximal exercises of running on the treadmill
with 80-90% maximal Heart Rate in either cold (4.0 ◦C) or moderate (25.0 ◦C) temperature. Aperiod
48hr was observed between Two exercises.
Results: significant correlations were found between cold and moderate temperature data for
impulse oscillometry and spirometry. Post Exercise Spirometry revealed significant difference in cold
and moderate temperatures (p<0.001). Respiratory resistance measured by impulse oscillometry
found to be significantly different in post exercise peak falls for two conditions (p<0.001).
Conclusion: Two exercises appeared to elicit Exercise-Induced Bronchospasm response by a similar
mechanism of airway hyperresponsiveness and water loss.
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزش و فعاليت بدني