عنوان مقاله :
بررسي رفتار ماشينكاري پليمر پلياتراتركتون در آزمون تك دانه ساينده
پديد آورندگان :
خوران، محمد دانشگاه بيرجند، بيرجند , اميرآبادي، حسين دانشگاه بيرجند، بيرجند , آذرهوشنگ، بهمن دانشگاه فورت وانگن، توتلينگن، آلمان
كليدواژه :
سنگزني , آزمون تك دانه ساينده , پلي اتر اتركتون , سرعت برشي , انرژي مخصوص سنگ زني
چكيده فارسي :
آزمون تك دانه ساينده يكي از آزمايشهاي اوليه براي شناخت بنيادي رفتار ماده و مكانيزم شكلگيري براده تحت فرايند سنگزني است. در اين آزمايش يك دانه به نمايندگي از دانههاي موجود در چرخ سنگ، با قطعهكار درگير خواهد شد و تفسير نتايج آن كمك قابل توجهاي در شناخت رفتار سنگزني اين ماده ميكند و مكانيزم براده برداري ماده را تعيين خواهد نمود. پلي اتراتركتون به دليل خواص منحصر به فرد مكانيكي و شيميايياش در صنايع هوا و فضا و مهندسي پزشكي مورد توجه قرار گرفته است. يكي از كاربردهاي اين ماده ساخت ايمپلنتها در صنايع پزشكي است. در اين آزمايش تاثير ضخامت براده برداشته نشده بر روي مكانيزم شكلگيري براده پلي اتراتركتون مطالعه گرديده است. آزمايشهاي متعددي در عمقهاي برشي مختلف (شروع از 1 ميكرومتر ) و سرعتهاي برشي متفاوت (5، 10 و 15 متر بر ثانيه) انجام گرفت. با افزايش سرعت برشي، به انرژي مخصوص بالاتري نياز است و مقدار انرژي مخصوص در حداكثر عمق برش به مقدار j/mm3 2.5 ميل ميكند.
چكيده لاتين :
The Single grit scratch test is one of the first experiments for the fundamental recognition of the behavior of the material and the mechanism of chip formation under the grinding process. In this Test, a grit as an agent of the grinding wheel, is involved with the workpiece. The interpretation of its results makes a significant contribution to the understanding of the grinding behavior of this material, and the mechanism of cutting. Polyether ether ketone has been considered for its unique mechanical and chemical properties in aerospace and medical engineering. One of its applications is the construction of implants in the medical industry. In this study, the effect of uncut chip thickness has been studied on the mechanism of chip formation of the Polyether ether ketone. Several tests were carried out at different depths (starting from 1 μm) and different cutting speed (5, 10 and 15 m/s). By increasing the cutting speed, a higher specific energy is required and the amount of energy at a maximum depth would be 2.5 j/mm3.
عنوان نشريه :
انجمن مهندسي ساخت و توليد ايران