بررسي روش‌هاي اندازه‌گيري قطرات ريز و درشت در جريان‌هاي دوفازي توربين‌هاي بخار

حضور فاز مايع در توربوماشينها باعث ايجاد افتهاي ترموديناميكي، تلفات آيروديناميكي و خسارات مكانيكي مي شود. محققان مختلفي با استفاده از روشهاي عددي و آزمايشگاهي نسبت به تشخيص پارامترهاي مختلفي مانند رشد قطرات، ناپايداري هاي جريان، ابعاد و اندازه هاي قطرات و غيره پرداخته اند. در تحقيق حاضر روشهاي آزمايشگاهي صورت گرفته اخير و چگونگي توسعه ابزار دقيق اندازه گيري مربوطه در تشخيص ابعاد و نحوه حركت قطرات با توجه به سايز قطره هاي مشاهده شده در فاز مايع مورد بررسي واقع شده است. تلاش هاي محققين مختلف از دهه 80 ميلادي تا سالهاي اخير دو دسته بندي عمده قطرات را مبتني بر نحوه تشكيل و شعاع قطرات موجود در جريان دو فازي و محدوديت هاي تكنيكي در روشهاي اندازه گيري بوجود آورده است: 1- قطرات ريز (قطر 0.1 تا 10 ميكرومتر) و 2- قطرات درشت (قطر 10 تا 500 ميكرومتر). هدف اصلي اندازه گيري قطرات ريز و درشت به ترتيب بدست آوردن نسبت حجم مايع و كاهش سايش هاي مكانيكي است. اغلب پروبهاي نوري طراحي و ساخته شده داراي قابليت تشخيص قطراتي با قطر حداكثر10 ميكرومتر بوده و اخيراً روشهاي اندازه گيري قطرات درشت آب در حال توسعه است. در مقاله حاضر دانش و تكنولوژي فعلي در روشهاي اندازه گيري پارامترهاي مختلف قطره هاي ريز و درشت مورد بررسي قرار گرفته اند.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است.