بررسي تاثير آموزش مبتني بر مدل PLISSIT بر رضايتمندي جنسي زنان باردار در سه ماهه هاي بارداري

The effect of an educational intervention based on the PLISSIT model on sexual satisfaction of pregnant women in the third trimester of pregnancy

مقدمه: رضايتمندي جنسي زنان باردار در حاملگي تحت تاثير شرايط فيزيولوژيك اين دوران قرار گرفته و زوجين را با چالش هاي زيادي مواجه مي كند. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش مبتني بر مدل PLISSIT بر رضايتمندي جنسي زنان باردار در سه ماهه هاي بارداري انجام گرفت. مواد و روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه كارآزمايي باليني غير تصادفي شاهد دار بود. زنان باردار نخست زا، مراجعه كننده به مركز مراقبتهاي بارداري بيمارستان نجميه شهر تهران در سال 1396 در اين پژوهش شركت كردند. جمع آوري اطلاعات با استفاده از پرسشنامه رضايتمندي جنسيMWSSQ و عوامل دموگرافيك انجام شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار آماري19 SPSS و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون هاي تي مستقل و كاي اسكوئر و تحليل واريانس اندازه هاي مكررانجام شد. يافته ها ميانگين رضايتمندي جنسي زنان باردار قبل از مداخله بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت، اما 4 هفته بعد از آموزش، رضايتمندي جنسي زنان باردار درگروه آزمون در مقايسه با گروه شاهد افزايش معني دار نشان داد. رضايتمندي جنسي درگروه آزمون، پايان سه ماهه دوم و پايان سه ماهه سوم در مقايسه با گروه شاهد بالاتر بود ولي تفاوت معني دار نشان نداد. بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد با آموزش جنسي زنان باردار، رضايتمندي جنسي آنان در سه ماهه هاي بارداري ارتقاء مي يابد،. بنابراين پيشنهاد مي شود آموزش جنسي در برنامه هاي رايج مراقبتهاي دوران بارداري گنجانده شود.

Objective (s): Sexual functioning during pregnancy presents couples with many challenges. The purpose of this study was to determine the effect of an educational intervention based on PLISSIT model on sexual satisfaction of pregnant women in the third trimester of pregnancy. Methods: This was a non-randomized clinical trial. A sample of pregnant nulliparous women who referred to a large general hospital in Tehran was entered into the study. The sexual satisfaction questionnaire (MWSSQ) and a demographic questionnaire were used to collect data. The Data were analyzed by SPSS software using descriptive statistics, independent t-test and chi-square and repeated measures analysis. Results: While there was no significant difference in the mean sexual satisfaction of pregnant women before intervention (p = 0.91), 4 weeks after training, the sexual satisfaction of pregnant women in the intervention group was significantly higher than the control group (p = 0.027). However, at the end of the second trimester and the end of the third trimester sexual satisfaction were higher in the intervention group as compared to the control group, but did not show any significant difference Conclusion: Sexual education during pregnancy seems improve sexual satisfaction in women. Indeed it is suggested that sexual education be included in routine prenatal care programs.