آسيب‌ شناسي نقش زنان در عرصه سياستگذاري با رويكردي بر حقوق شهروندي و ارائه راه‌كارهاي مناسب

Pathological Study of the Women’s Roles in the Policy-Making Area with an Approach to the Citizenship Rights and Offering Appropriate Solutions

يكي از موضوعات اصلي در توسعه، ميزان بهره‌گيري صحيح از توانمندي‌ها و استعدادهاي نيروي انساني جامعه است. مشاركت زنان در عرصه‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي و... يكي از شاخص‌هاي توليد كشور محسوب مي‌شود. با اين حال همواره در طول تاريخ زنان و فعاليت‌هاي آنان داراي چالش‌هاي فراواني بوده است و هم‌اكنون نيز در ارتباط با مشاركت زنان در عرصه‌هاي سياسي نيز، فاصله زيادي بين موقعيت زنان كشور ما با جامعه بين‌المللي وجود دارد. يكي از مهم‌ترين راهبردها، توانمندسازي زنان با تأكيد بر اين نكته است كه مشاركت زنان صرفاً به مفهوم بهره‌مندي آنان از مزايا و نتايج برنامه‌هاي توسعه نيست، بلكه آنان بايد در اجراي برنامه‌ها و طرح‌هاي توسعه مشاركت فعال داشته باشند. به نظر مي‌رسد به دليل عيني‌بودن ساختار سياسي و انباشتگي حجم قدرت سياسي، در آغاز مي‌بايست به طرزي ساختار سياسي را مجاب نمود كه بتواند درون‌مايه‌هاي برابر خواهانه را در خود بپذيرد و سپس با تصميم‌سازي‌هاي به هنگام، قواعد حقوقي مبناي كردارهاي مشاركت‌خواهانه را بر بنيان تساوي حقوق و آزادي‌ها، تأسيس كند. مطالعه حاضر با توجه به ضعف‌هاي موجود در مشاركت زنان و محدوديت‌هاي تلقيني براي ايشان در فرهنگ و سياستگذاري‌هاي كشور، اقدام به بررسي ابعاد مختلف نقش زنان، پتانسيل‌ها، ميزان مشاركت و عوامل ممانعت‌كننده از مشاركت ايشان فارغ از جنسيت و اقدامات انجام‌شده و پيشنهادي جهت افزايش مشاركت زنان در سياستگذاري عمومي كشور نموده است.

One of the main issues in the development is the extent to which the competencies and talents of the society’s human workforce is properly employed. The women’s participation in various economic, social and other areas is one of the country’s production indices. However, the women and their activities have been always confronted with many challenges in the course of history and there is also currently a large gap in regard of the women’s participation in political areas, as well, between the positions of the women in the Iranian society and the international community. One of the most important strategies is empowering women with an emphasis on the idea that the women’s participation is not solely conceptualized as their enjoyment of the advantages and results of the development plans rather they should actively take part in the implementation of the developmental plans and programs. It seems due to the objectiveness of the political structure and the volume of the political power accumulation that the political structure should be seminally somehow required to welcome the demands for equality. Subsequently, timely decisions can be made for establishing the legal rules that, drawing on the equality of rights and freedoms, can form the basis of the participation-demanding deeds. Considering the existent weaknesses in the participation of the women and the limitations induced on women in the country’s culture and policy-making, the present study aimed at investigating the various aspects of women’s roles, potentials, participation rates and participation-hindering factors disregarding the gender as well as the undertaken and suggestable measures for enhancing the women’s participation through the country’s general policy-making.